Историја на уметноста: Разлика помеѓу преработките

{{Внимание}}Уметноста датира уште од праисториско време. Пронајдени се скулптури, пештерско сликарство и петроглифи кои се стари околу 40.000 години и датираат од старато камен време. Точното значање на оваа уметност сѐ уште не е потополно утврдено затоа што премалку се знае за културата која ја произвела. До неодамна, најстарото уметничко дело на светот претставувало, парче накит – мала продупена школка, која е стара околу 75.000 години и која е откриена во јужна Африка. Меѓутоа најновите откритија на исти такви школки во Мароко ги поместуваат границите на старост – затоа што школките најдени во Мароко се стари околу 82.000 години. Големите уметнички традиции се базирани на уметности на една од старите цивилизации: Стар Египет, Месопотамија, Персија, Индија, Кина, Античка Грција, Антички Рим или Арабија. Секоја од овие цивилизации развила свој сопствен и единствен стил на уметност. Благодарение на својата големина и трајност, значаен дел од уметничките дела на овие цивилизации е зачуван и нивниот пример е пренесен на другите култури во покасните историски периоди. Овие цивилизации исто така зачувале, како уметниците ја изведувале својата работа. На пример, античко грчката уметност , се восхитувала на физичката форма на човековото тело и во скалд со тоа се равила вештина преку која би се прикажувала мускулатурата, убавината на човековото тело како и анатомски конкретните пропорции. Уметноста на Византија и готичката уметност на западноевропските земји во Средниот век, во главно се фокусирале на изгледот и интерпретација на библиската и матријалната вистина, ставајќи акцент на методите кои би ја зголемиле славата на светиот дух како златната боја на сликата, стакло во мозаиците и прозорците, и приказ на личности во идеални и шематски форми (на пример, дводименизонална, рамна форма). Појавата на ренесансата во западноевропските земји ја вратила вредноста на вреднувањето на матријалниот свет, како и местото на човекот во него, што се одржало и во уметничките форми, кои ја враќаат реалноста во приказ на човековото тело, како и тридимензионалноста на пејзажот. На Исток, отфрлањето на иконографијата, доведело е до нагласување на геометриските облици, исламската калиграфија и архитектурата. На далечниот исток, религијата исто така доминирала во уметничките стилови и форми. Во уметноста во Индија и Тибет посебно биле застапени обоените скулптури и игра со религиозни бои кои даваат светлост на скулптурите и ги нагласуваат линиите. Кинеската уметност се карактеризира со резбање. Кинеските стилови прилично варирале од период до период и традиционално се нарекувале под името на династијата која во тоа време владеела. Така на пример, сликарството на династијата Танг е монохроматично, со акцент на идеализирани пејзажи, но сликарството на династијата Минг е разновидно, со многу бои. Периодите во јапонската уметност исто така добивале име според царската династијата која владеела и исто така како и кинеската уметност многу се разликува од период во период. Период на просветленост, во 18 век доведува до претставување на физичката и рационалната вистина на универзумот, како и политичката и револуционарната визија на пост-монархистичкиот свет, како што е Блејк портретот Њутн како божанско геометра или Давидово пропагандистичко сликарство. Покасно 19 век донел многу нови правци на уметноста, како академска уметност, симболизам, импресионизам, фавоизам и други. Дваесетиот век донел одредени нови ревоционарни научни пронајдоци, како Ајнштајновата теорија на релативитетот или Фројдовата теорија во психологијата, но и голем технолошки развој. Историјата на уметности во 20 век е историја на бескрајни можности и потреба за нови стандарди, од кои секоја претходна била прегазена од онаа што следи потоа.Имено, се по присутната глобална интеракција на текот во оваа време, донесела, во западната уметност еквивалентни примери од другите култури ( на пример Пабло Пикасо бил под влијание на афричката уметност). Јапонската уметност влијаела на импресионистите, а самата западна уметност извршила големо влијание на источноевропската уметност во 19 и 20 век со идеи на комунизам и постмодернизам кои пак извршиле големо влијание на уметничките стилови.▼