Сариса: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Бот додава Шаблон: Без извори
с Бот Менува: zh:薩里沙長槍; козметички промени
Ред 1:
{{Без извори|датум=ноември 2009}}
[[СликаПодатотека:24-ft-sarissa.jpg|thumb|right|250px|Војници ракуваат долги сариси ]]
[[СликаПодатотека:legion-macedonians.jpg|thumb|right|250px|[[Македонска фаланга]] во битка]]
'''Сариса''' било [[копје]] со две острици на обата краја, со должина од 3 до 7 метри, кое го користела [[македонска фаланга|македонската фаланга]]. Ова оружје било исклучително тешко како за копје, со тежина од преку 5 кг. Острицата му била кратка, железна и во облик на лист. Копјето имало и бронзен „чевел“ на другиот крај, со помош на кој се прицврстувало на земјата против непријателски јуриш. Неговата огромна должина била голема преднст над [[хоплит]]ите и други војници со помали оружја, бидејќи непријателот морал да ја помине сарисата за да може да дојде до самиот војник. Меѓутоа сарисата била бескорисна доколку војниците не биле распоредени во густи редови, и истата сигурно би била проблем при марширање. Затоа сарисата била изработена од две половини кои се спојувале со метален ремен пред самата битка. Ова на фалангата {{Уникод|ѝ}} овозможувало нормална подвижност.
 
Во густа формација, фалангата правела „ѕид од копја“, каде копјата биле доволно долги за да сочинуваат пет реда копја пред првиот ред војници—Дуривојници—Дури и ако непријателот успеал да го пробие првиот ред копја, го чекале уште четири такви. Задните редови ги држеле копјата косо во воздух заради спремност за напад и одбрана од копја. Македонската фаланга била неранлива од напред за секој вид војска освен иста таква фаланга; единствениот друг начин да се победи бил да {{Уникод|ѝ}} се разбие формацијата и истата да се закрили.
 
Се смета дека сарисата ја измислил кралот [[Филип II Македонски]], таткото на славниот, [[Александар Македонски]]. Филип започнал со строги обуки на војниците кои дотогаш биле деморализирани, учејќи ги да ракуват копје со две раце. Новата тактика била незапирлива, и кон крајот на владеењето на Филип, претходно ранливата македонска држава сега владеела со [[Грција]], [[Епир]] и [[Тракија]].
 
Александар ја искористил оваа тактика за неговите походи во Азија, освојувајќи го [[Египет]], [[Персиска империја|Персија]] и [[Паврави]]те (северозападна Индија), каде бил постојан победник. Во секоја битка, фалангата била од круцијално значење. Таа одиграла решавачка улога во [[Битка кај гавгамела|битката кај Гавгамела]] каде [[српна двоколка|српните двоколки]] на персискиот крал биле сосема уништени од фалангата, со помош на придружничката коњица и [[пелтаст]]ите (фрлачите на [[џилит]]и). Александар полека ја намалувал важноста на фалангата (и со тоа на сарисата) менувајќи го начинот на комбинирање на оружје, и додавајќи „азиски“ оружја и војски. Меѓутоа сарисата останала од суштинско значење за секоја хеленска армија, но недоволната обука и вежба заедно со преголемото потпирање на фалангата без многу додатни сили довело до конечен пораз на [[Македон]]ија од страна на [[Римско царство|Рим]] во [[Битка кај Пидна|битката кај Пидна]].
 
[[Категорија:Античко оружје]]
Ред 34:
[[ru:Сариса]]
[[sv:Sarissa]]
[[zh:薩里沙長槍]]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Сариса