Генитив: Разлика помеѓу преработките

Во словенските јазици генитивот е континуант и на стариот индоевропски [[аблатив]]. Овој процес на губење на аблативот, односно негово изедначување со генитивот се случил уште во времето на постоење на [[Прасловенски јазик|прасловенската јазична заедница]]. Со оваа промена, генитивот презел уште една улога: да покажува '''потекло''', т.е. '''од каде''' или '''од што''' нешто потекнува. Така сите индоевропски предлози кои означувале потекло и предизвикувале аблатив, во прасловенскиот јазик предизвикуваат генитив. Такви се, на пример, предлозите: '''отъ''' (=од), '''изъ''' (=од), '''съ''' (=со) и сл.

Уште една поинтересна (и уникатна особина) се врзува за генитивот во словенските јазици. Имено, распределбата на формите за [[акузатив]] во старословенскиот се врши вака: акоакузативните онаформи коештона треба'''неодушевените''' даименки стои(именки вошто акузативозначуваат е нешто неживо (предметпредмети, идеја..идеи итн.) тогаш акузативот есе формално еднаковеднакви со [[Номинатив|номинативот]];, акододека пак сеоние работина за нешто живо'''одушевените''' (суштество)именки тогашшто акузативотозначуваат есуштества итн.) формално еднаковеднакви на генитивот. Оваа појава се нарекува '''словенски генитив'''. Словенскиот генитив е далеку поизразен кај именките од машки и среден род одошто кај оние од женски и поизразен во еднина одошто во множина (или двоина!). Така во [[Српскохрватски јазик|српскохрватскиот јазик]], на пример:

* Погледај оног чов(ј)ека. / Pogledaj onog čov(j)eka. (=Погледни го оној човек.)

* Погледај онај зид. / Pogledaj onaj zid. (=Погледни го оној ѕид.)