Википедија:Без свои истражувања: Разлика помеѓу преработките

Секој материјал кој е оспорен или за кој постои веројатност да бидат оспорен мора да биде поддржан од сигурен извор. Материјал за кој не може да се најде веродостоен извор се смета за оригинално истражување. Единствениот начин на кој може да се покаже дека Вашите уредувања не доаѓаат под оваа категорија е да се произведе веродостоен објавен извор кој го содржи истиот материјал. Дури и со добро покриен материјал со извори, сепак, ако се користи надвор од контекст или за да се напредне позиција која не е директно и експлицитно поддржана од изворот кој се користи, Вие како уредувач се ангажирате во оригинално истражување; видете подолу.▼

Општо, најсигурни извори се рецензирани научни списанија и книги објавени во универзитетските печатници; учебници на универзитетско ниво, списанија, весници и книги објавени од почитувани издавачки куќи и „мејнстрим“ весници. Како правило, колку повеќе луѓе се ангажирани во проверка на фактите, анализа на правни прашања, како и преглед на пишувањето, толку подоверливо е изданието. Материјал објавен од себе, дали на хартија или на интернет, обично не се смета за доверлив. ▼