Распнување на крст: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Пренасочување кон Крусификција |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Податотека:Crucifixion in San Fernando, Pampanga, Philippines, easter 2006, p-ad20060414-12h54m52s-r.jpg|thumb|right|250px|Ритуално комеморативно пред-[[Велигден]]ско распнување на крст, [[Филипини]] 2006.]]
'''Крусификција''' или '''распнување на крст''' (лат. ''Crucifixio'') е антички метод на егзекуција, кајшто субјектот е прикован на голем дрвен крст и оставен да виси до смртта. Оваа форма на егзекуција постоела неколку векови пред новата ера. Жртвата била приковувана на крстот, со рацете заковани на хоризонталната греда на крстот. Причината за смртта од распнувањето е задушување, бидејќи градниот кош е раширен и вдишувањето е оневозможено.<ref>[http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057;query=entry%3D%23113561;layout=;loc=xei%2Fr Liddell and Scott on χείρ]. Cf. [http://www.apu.edu/infocus/2002/03/crucifixion/ The Science of the Crucifixion].</ref>
Познато е дека крусификцијата ја користеле [[Персиско царство|персијците]] во 6-7. век п.н.е., а веројатно оттаму ја презел и [[Александар Македонски]] и ги распнал на крст 2.000-те преживеани од [[опсадата на Тир]], како и лекарот што не успеал да го излекува неговиот пријател [[Хефестион]]. Круцификцијата била вообичаен метод на егзекуција во Mедитеранот во 4. и 3. век п.н.е. во [[Картагина]], [[античка Македонија]] и [[антички Рим]].
Римјаните особено често го користеле распнувањето како метод за егзекуција, дури имале и определени места надвор од градовите кајшто биле постојано сместени крстови за распнување. По задушувањето на [[Спартак]]овото востание во 71. п.н.е., Римјаните распнале на крстови околу 6.000 востаници покрај 200-километарскиот пат помеѓу Рим и Капуа како предупредување на останатите робови. [[Исус Христос]] бил казнет на смрт со распнување во 30. или 33. година од новата ера од [[Понтиј Пилат]], [[конзул]]от на Јудеја, поради спротивставувањето на власта на Римјаните.
Крстот како симбол на распнувањето на Исус и неговото воскреснување станал заштитен знак на [[христијанство]]то дури некаде во 2. или 3. век од новата ера.<ref>Minucius Felix speaks of the cross of Jesus in its familiar form, likening it to objects with a crossbeam or to a man with arms outstretched in prayer ([http://www.ccel.org/fathers2/ANF-04/anf04-34.htm#P5713_906729 Octavius of Minucius Felix,] chapter XXIX).</ref>
==Референци==
{{reflist}}
[[Категорија:Егзекуција]]
[[ar:صلب المسيح]]
[[ast:Crucifixón]]
[[ca:Crucifixió]]
[[cs:Ukřižování]]
[[da:Korsfæstelse]]
[[de:Kreuzigung]]
[[el:Σταύρωση]]
[[es:Crucifixión]]
[[eo:Krucumado]]
[[fr:Crucifixion]]
[[ko:십자가형]]
[[hr:Razapinjanje]]
[[id:Penyaliban]]
[[it:Crocifissione]]
[[he:צליבה]]
[[ka:ჯვარცმა]]
[[lt:Nukryžiavimas]]
[[hu:Keresztre feszítés]]
[[nl:Kruisiging]]
[[ja:磔]]
[[no:Korsfestelse]]
[[pl:Ukrzyżowanie]]
[[pt:Crucificação]]
[[ru:Распятие (казнь)]]
[[simple:Crucifixion]]
[[sk:Ukrižovanie]]
[[sl:Križanje (mučenje)]]
[[fi:Ristiinnaulitseminen]]
[[sv:Korsfästelse]]
[[th:การตรึงกางเขน]]
[[tr:Çarmıh]]
[[zh-yue:釘十字架]]
[[zh:十字架]]
| |||