Класична логика: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с с
с с
Ред 6:
#[[Де Морганова двојност]]: секој [[логички оператор]] е двојник на некој друг.
 
Класичната логика е [[бивалентност|бивалентна]], т.е. користи само [[БулеваБулова функција|БулевиБулови функции]]. Иако неусловени од претходните услови, современите расправи за класичната логика обично занимаваат со [[исказна логика|исказна]] и [[логика од прв ред]].<ref>Shapiro, Stewart (2000). Classical Logic. Во „[[Стенфордска енциклопедија на философијата]]“ [веб]. Стенфорд: Лабораторија за метафизичко истражување. Пристапено 28 октомври, 2006, од http://plato.stanford.edu/entries/logic-classical/</ref><ref name="haack">Haack, Susan, (1996). ''Deviant Logic, Fuzzy Logic: Beyond the Formalism''. Chicago: The University of Chicago Press.</ref>
 
==Примери за класичната логика==
Ред 12:
* Во [[Аристотел]]овиот „[[Органон]]“ се запознаваме со неговата теорија на [[силогизам|силогизми]], што е логика со ограничен облик на расудувања: тврдењата се една од четирите форми, ''Сите P се Q'', ''Некои P се Q'', ''Ниедно P не е Q'' и ''Некои P не се Q''. Овие расудувања ги наоѓаме во два пара на два двојни оператора, каде секој оператор е негација на другиот, соодноси кои Аристотел ги резимира како [[логички квадрат]] на спротивности. Аристотел експлицитно го формулирал законот на исклучената средина и принципот на непротивречност во прилог на овој систем, иако овие закони неможат да се изразат како расудувања во силогистички рамки.
 
*Алгебарската реформулација на логиката на [[Џорџ Бул]], неговиот систем на [[БулеваБулова логика]];
 
*Логиката од прв ред во „[[Поимно писмо]]“ од [[Готлоб Фреге]].