Македонско-одрински доброволни чети: Разлика помеѓу преработките

[[Слика:Macedonian-Adrianopolitan-Volunteer-Corps-Certificate.jpg|thumb|350px|Свидетелство за учество вo Македонско-одринското ополчение на Илија Дилберов од град [[Кукуш]]]]

[[Image:Serskoglavno.jpg|thumb|350px|Знаме на Единаесета серска дружина, главно знаме на Македонско-одринското ополчение<ref>'''Иванов''', '''И.''', ''Български бойни знамена и флагове'', София, 1998, Издателство на министерството на отбраната „Св. Георги Победоносец“, с. 77-78</ref>]]

'''Македонско-одринското ополчение''' ({{lang-bg|Македоно-одринско опълчение}}) била [[Бугарска армија|бугарска]] [[доброволец|доброволна]] [[воена формација]] за време на [[Балкански војни|Балканските војни]].

 

 

Вкупната бројна состојба на Македонско-одринското ополчение во пролетта 1913 година изнесувала 14.670 луѓе, од кои 11.470 од [[Македонија]], 1.215 од [[Одринска Тракија]] и 2.512 од [[Царство Бугарија]]. По добивањето оружје од бугарската армија, Македонско-одринското ополчение веднаш бил префрлен на фронтот во [[Тракија]]. На Тракискиот фронт Штабот на Македонско-одринското ополчение бил распуштен, а бригадите препотчинети. Првата бригада е ставена под команда на [[Хајреболскиот одред]], втората добила задача да се концентрира југоисточно од Мустафапаша (денес [[Свиленград]]) и да настапува кон [[Димотика]] и [[Дедеагач]]. Третата бригада влегла во состав на [[Ѓумурџинска група|Ѓумурџинската група]], односно во [[Крџалиски одред|Крџалискиот одред]]. На [[7 ноември]] [[1912]] година започнале борбените дејства. Македонските доброволци, се покажале мошне борбени и успеале уште во првиот налет да ги принудат силите на [[Јавер-паша]] на повлекување, при што Турците имале бројни загуби. Во меѓувреме биле формирани уште три доброволни баталјони: [[Кукушки баталјон|Кукушкиот]], [[Воденски баталјон|Воденскиот]] и [[Штипски баталјон|Штипскиот]]. Со нив била засилена секоја бригада со уште по еден баталјон.

 

== Број и состав на Ополчението ==

 

=== Дружини ===

 

* [[Прва Дебарска дружина]], со командир подпоручик Дјанко Караџов