Класична логика: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с с
с с
Ред 1:
'''Класична логика''' е класа на [[формална логика|формалните логики]] кои се изучувале најисцрпно и применувале најшироко. Нив гио карактеризираат низа својства<ref>Gabbay, Dov, (1994). 'Classical vs non-classical logic'. In D.M. Gabbay, C.J. Hogger, and J.A. Robinson, (Eds), ''Handbook of Logic in Artificial Intelligence and Logic Programming'', volume 2, chapter 2.6. Oxford University Press.</ref>; некласични логики се оние кои немаат едно или повеќе од овие својства, кои се:
#[[Закон на исклучената средина]] и [[Закон за двојната негација]];
#[[ЗаконПринцип зана непротивречност]];
#[[Монотоност на импликацијата]] и [[Идемпотенција на импликацијата]];
#[[Комутативност на конјункцијата]];
Ред 10:
==Примери за класичната логика==
 
* Во [[Аристотел]]овиот „[[Органон]]“ се запознаваме со неговата теорија на [[силогизам|силогизми]], што е логика со ограничен облик на расудувања: тврдењата се една од четирите форми, ''Сите P се Q'', ''Некои P се Q'', ''Ниедно P не е Q'' и ''Некои P не се Q''. Овие расудувања ги наоѓаме во два пара на два двојни оператора, каде секој оператор е негација на другиот, соодноси кои Аристотел ги резимира како [[логички квадрат]] на спротивности. Аристотел експлицитно го формулирал законот на исклучената средина и законотпринципот за непротивречност во прилог на овој систем, иако овие закони неможат да се изразат како расудувања во силогистички рамки.
 
*Алгебарската реформулација на логиката на [[Џорџ Бул]], неговиот систем на [[Булева логика]];