Василиј Војоан: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Живот: Правописна исправка, replaced: завзем → зазем
с →‎Живот: Правописна исправка, replaced: спротистав → спротивстав
Ред 7:
Бојоан ги заштитил освоените територии започнувајчи веднаш со градба на голема тврдина на [[Апенински Планини|Апенинскиот]] превој со што го заштитил влезот во долината на [[Апулија]]. [[Троја (Апулија)|Троја]], град именуван според античкиот град во [[Мала Азија]], е градот во кој се сместил гранизонот од нормански војници на Војоан во 1019 година. Наскоро, цела јужна Италија била покорена под Византија, со исклучок на [[Војводство Беневенто|Војводството Беневенто]], кое останало лојално на [[Папска Држава|Папската Држава]].
 
Исплашен од промената на состојбата на југот, [[Папа Бенедикт VIII|Бенедикт VIII]] во 1020 година заминал на север во [[Бамберг]]да разговара со [[Цар на Светото Римско Царство|Царот на Светото Римско Царство]], [[Хајнрих II]]. Царот не преземал никакво дејство, но настаните од следната година го натерале да се замеша. Војоан и неговиот нов сојузник принцот [[Пандулф IV Капујски]] тргнале во поход кон Меловиот зет [[Дат]] и ја освоиле неговата тврдина во [[Гарлијано]]. На 15 јуни, Дат бил врзан во вреќа со мајмун, петел и змијаи фрлен во морето. Следната година, како одговор на ова, огромна царска војска дошла на југот за да ја нападне новата тврдина во Троја. Гаризонот успешно се спротиставилспротивставил и ја одбранил тврдината. Војоан на градот му дал привилегии за неговата лојалност.
 
Во 1025 година, Војоан се подготвувал да го води Сицилијанскиот поход заедно со Василиј II но големиот цар починал. [[Константин VIII Копроним|Константин VIII]], неговиот совладетел и наследник, го откажал походот, и катапанот заминал на север да му помогне на Пандулф во заземањето на Капуа, територија која Хајнрих II ја освоил три години претходно. Војоан му му понудил на новиот принц на Капуа, [[Пандулф V капујски|Пандулф]], безбеден премин до [[Неапол]] и го прифатил неговото предавање во 1026 година. Ова бил неговата последна поголема кампања. Во 1027 година, тој бил отповикан од должноста катепан. Неговите замени биле бледа слика на неговите поставени стандарди за воена делотворност.Во текот на наредниот век, византиското влијание во Италија постепено се свело на ништо.