Целобројна вредност (информатика): Разлика помеѓу преработките

Во комјутерската наука, поимот '''''integer''целобројна вредност''' (илианг. '''''целобројна вредност'''integer'') се користи за типови на податоци кои претставуваат конечно подмножество од множеството цели броеви. Овие се исто така познати како интегрални типови на податоци.

Значењето на податоците од интегрален тип е математичкиматематичка integerцелобројна којвредност која му соодветствува. Прикажувањето на овие податоци е типот на значењето на кој е складиран во меморијата во компјутерот. Интегралните типови можат да бидат неозначени (способни за прикажување само на не-негативни integersцелобројни вредности) или означени (исто така способни за прикажување на негативни integersцелобројни вредности).

Наједноставно прикажување на позитивенпозитивна integerцелобројна вредност е низа од битови, користејќи го бинарниот бројчен систем. Редоследот на меморијата на бајтите која ги складира битовите е променлив; Ширината или прецизноста на интегралниот тип е број на битови во сопственото прикажување. Интегрален тип со n битови може да кодира 2n броеви; на пример, неозначен тип типично го прикажува не-негативносто значење на од 0 до 2n-1.

Друго, различно прикажување на integersцелобројни вредности е бинарно- кодиран децимал, кој сѐ уште е наједноставно користен во централниот компјутер за финансиските апликации и во базата на податоци.

| n-битен integerцел број

Табелата погоре прикажува интегрални типови на ширини кои се поддржани во хардверот од едноставни обработувачи. Високото ниво на програмски јазици овозможува повеќе можности. Едноставно е да се има интегрален тип во "дупла ширина" кој има двапати повеќе битови од најголемиот тип на хардвер-поддржувач. Многу јазици исто така имаат bit-field типови (специјализиран број на битови, обично ограничени да бидат помалку од максимално хардверската-поддржувачка ширина) и range типови (кои можат да прикажуваат само integersцелобројни вредности во определен опсег).

Некои јазици како што се Lisp, REXX и Haskell, поддржуваат произволно прецизни integersцелобројни вредности (познати како бесконечно прецизни integersцелобројни вредности или bignums). Други јазици кои не го поддржуваат овој концепт како високолевелска замисла може да имаат библиотеки достапни да прикажуваат многу големи броеви користејќи низа од помали променливи, како што се Java's Biginteger класата или Perl's "bigint" пакувањето. Овие користат току колку што и е потербно на меморијата на компјутерот да скалдира броеви; како и да е, компјутерот има само конечен износ на скалдирање, па така тие исто така можат да прикажуваат конеченконечно subsetподмножество на математичките integersцелобројни вредности. Ове шеми поддржуваат многу големи броеви, на пример, 1 килобајт од меморијата може да се искористи за да се складираат броеви со над 2466 едноцифрени броеви во должина.

Една важна причина на не-преносливост од софтверот е неточната претпоставка дека сите компјутери ја имаат истата големина на зборовите како компјутерот користен од програмерот. На пример, ако програмерот користејќи го C јазикот неточно декларира како int променлива која ќе биде користена да ги складира вредностите поголеми од 216-1, програмата ќе падне на компјутерите со 16-битни integersцелобројни вредности. Таа променлива би требало да биде декларирана како long која има најмалку 32 битови на кој било комлјутер. Програмерите исто така можат неточно да претпостават дека покажувач може да бидесе конвертиранпретвори во integerцел број без загуба на информација, кој може да работи на (некои) 32-битни компјутери, но не успева на 64-битни компјутери со 64-битни покажувачи и 32-битни integersцели броеви.