Протеохормони: Разлика помеѓу преработките

Како и другите хормони, по нивното формирање, протеохормоните се лачат во крвта, каде што можат да ги извршуваат своите ендокрини функции. Со тоа, протеохормоните како и сите други хормони се вонклеточни сигнални молекули, што значи дека се работи за молекули, кои се присутни надвор од клетките. По нивното формирање и лачење, тие циркулираат во крвта, но во осноова не се активни. Протохормоните дури подлежат на промена во крвта и на тој начин се регулираат. Биолошката активност на протеохормоните зависи меѓу другото од јаглехидратната (шеќерна) компонента што е прикачена на структурата на белковините. Активните хормони можат по контакт и интеракција со соодветни клеточни [[Рецептор (биохемија)|рецептори,]] кои можат да бидат сместени на [[Клеточна мембрана|клеточните мембрани]], во цитозолот или [[Клеточно јадро|јадрото]] на клетките, да го постигнат хормонското дејство, да го пренесат сигналот и да активираат ефекторни дејства во клетките. Врзувањето со хормонски рецептори често иницира формирање на сигналенсигнална молекулмолекула во внатрешноста на клетката (секундарен гласник) кој иницира каскада од реакции кои го засилуваат и прошируваат сигналот во клетката и доведуваат до активирање на различни ефекторни активности (пр. вградување канали во мембраната на клетката за превземање на глукоза во клетката, активирање на транскрпцијата на одредени гени).