Википедија

Теодор Хенш: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
с →‎Надворешни врски: Додадена категорија
с Јазично подобрување, replaced: фреквенција → честота (5)
Ред 25:
Еден од неговите студенти, [[Карл Виман]], ја добил Нобеловата награда за физика во 2001 година.
 
Во 1970 година тој измислил нов вид на ласер кој создавал светлински пулсеви со крајно високо [[спектрално]] разделување (пр. сите фотони емитувани од ласерот имаат скоро еднаква енергија, со прецизност од 1 дел од милион). Користејќи ја оваа направа тој успеал да ја измери фреквенцијатачестотата напреминот на [[Балмерова линија|Балмеровата линија]] на атомскиот [[водород]] со многу пголема прецизност од претходните мерења. Во доцните 90-ти, тој и неговите соработници развиле нов метод за мерење на фреквенцијатачестотата на ласерската светлина со поголема прецизност, користејќи направа наречена оптички фреквентен [[чешлен генератор]]. Овој изум подоцна бил употребен за мерење на [[Лајманова серија|Лајмановата]] линија на атомот на водородот со неверојатна прецизност од 1 дел од 100 трилиони. При таква висока прецизност, станало можно да се пребараат можните промени кај [[бездимензионална физичка константа|основните физички константи]] на универзумот со текот на времето. За овие постигнувања тој станал кодобитник на Нобеловата награда за физика во 2005 година.
 
==Позадината на Нобеловата награда==
 
Нобеловата награда му била доделена на професорот Хенш како признание за неговата работа која ја направил кон крајот на 90-ите при Макс Планковиот институт во Гархинг во близина на Минхен, Германија. Тој развил оптички „оптички фреквентен генератор“, што овозможило, за првпат, со голема прецизност да се измери бројот на светлински осцилации во секунда. Овие оптички мерења на фреквенцијатачестотата можат да бидат милиони пати попрецизни од претходните спектроскопски определувања на брановата должина на светлината.
 
Работата во Гархинг била мотивирана од експериментите правени со многу прецизна ласерска спектроскопија на водородниот атом. Атомот има особено проста струкура. Со прецизното определување на спектралната линија, научниците успеале да извлечат заклучоци за тоа колку се точни основните физички константи, ако на пример тие се менуваат полека со текот на времето. До крајот на 80-ите, ласерската спектроскопија на водородот го достигнала својот врв кој бил овозможен од интерферометриските мерења на оптичките бранови должини.
Ред 35:
Истражувачите при [[Макс Планков институт за квантна оптика|Макс Планковиот институт за квантна оптика]] разработувале нови методи, со што го развиле чешлениот фреквентен генератор. Неговото име потекнува од фактот што истиот создава светлински спектар, поинаков од оној создаден од еднобојните ултракратки пулсеви на светлина. Овој спектар е направен од стотици илијади остри спектрални линии со константен фреквентен интервал.
 
Овој фреквентен чешел на некој начин е сличен на линијар. Кога фреквенцијатачестотата на одредено зрачење е определена, може да се спореди со мошне прецизните чешлени спектрални линии, сè додека една не се поклопува. Во 1998 година, професорот Хенш ја добил Филип Морисовата истражувачка награда за развојот на оваа мерна направа.
 
Една од првите примени на овој нов вид на светлински извор била да се определи многу тесниот ултравиолетов премин кај водородот од 1S-2S. Од тогаш, фреквенцијатачестотата била определена со прецизност од 15 децимални броеви.
 
Фреквентниот чешел денес се користи како основа на оптичките фреквентни мерења во голем број лаборатории ширум светот. Од 2002 година, претпријатието Менло системи, во чие основање има улога и Макс Планковиот институт во Гархинг, обезбедува комерцијални фреквентни чешлени генератори до лабораториите ширум светот.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Теодор_Хенш“