Слепченски манастир (Демирхисарско): Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
→Историја: дополнување Ознаки: Отповикано Нагледно уредување |
с →Историја: дополнување Ознаки: Отповикано Нагледно уредување |
||
Ред 43:
Во некои извори се поврзува манастирот со познатата битка помеѓу македонскиот [[цар Самоил]] и грчкиот цар Василиј II, што се одиграла на [[Беласица]] во 1014 година и завршила со трагичното ослепување на Самоиловите војници. Ослепената војска, по битката, се задржала во месноста на денешното село Слепче, кое, според овој историски настан, го добило и своето име. А постојат и извори дека Косара, ќерката на цар Самоил, му подарила на манастирот имот во [[Елбасан]] - [[Албанија]].
Во манастирот се развила препишувачка школа каде се препишувале богослужбени книги на црковнословенски јазик. Јеромонахот Пахомије го препишал минејот за месец јуни во 1547 година, а истата година јеромонахот [[Висарион Дебарски|Висарион Слепченски]] вршел препис на „Поученијата на Кирил Јерусалимски“ на македонско-словенски јазик. Препишувањето продолжило и во 1546, 1549 и 1553 година. , а според едно предание, во 1881 година, во манастирските простории бил одржан демирхисарскиот конгрес на кој присуствувале делегати од цела Македонија. Манастирот бил прибежиште на многу македонски револуционери од времето на турското ропство и НОВ. За време на турското ропство, манастирот бил културно-просветен центар каде се подготвувале свештеници и учители на словено-македонски јазик. Историјата го памети манастирот и како центар во кој постоела уметничка резбарска школа, како и болница за нервно болни, што се чита од натписот на манастирската чешма.
[[Податотека:Slepchanski-manastir.jpg|мини|лево|Манастирот во почетокот на XX век]]
| |||