* ''Микрофонија'': На 12 декември 2009 година, познатиот сликар Стојковиќ ја раскажува својата животна приказна: Како [[Гимназија|гимназијалец]], заЗа време на [[Втора светска војна|Втората светска војна]] имал прилика да бидебил сведок на масовните стрелања кои ги извршувала германската армија во [[Ужице]], а непосредно по војната, стрелањата продолжиле, но овојпат организирани од новата власт. Притоа, Стојковиќ раскажува за улогата на [[Милован Ѓилас]] во повоените стрелања, а покрај тоа, ги искажува своите критички размислувања и за повоенатаповоениот југословенскајугословенски културнакултурен сценаживот, но и за политичкиот живот, воопшто. Во тие рамки, тој ги прераскажува своите разговори со познатиот писател [[Иво Андриќ]] во кои двајцата ја коментирале бедната состојба на тогашната книжевна сцена. Понатаму, Стојковиќ раскажува за својот престој во [[Париз]], каде се дружел со [[Филозоф|филозофот]] и лекарот Жорж Кангилем, кој бил толку восхитен од сликата на Стојковиќ, „Снежана и седумте џуџиња“, што побарал посебна дозвола да ја набљудува од научна гледна тоа. Потоа, Кангилем му ги изложил на Стојковиќ своите размислувања за повеќе прашања, како: [[Левица (политика)|левичарството]], сличноста на [[Фашизам|фашизмот]] и [[Антифашизам|антифашизмот]], улогата на современата [[Медицина|медицина]], значењето на [[Ензим|ензимите]] во формирањето на националните разлики итн.<ref>Svetislav Basara, ''Kontraendorfin'' (peto izdanje). Beograd: Laguna, 2021, стр. 11-76.</ref>
