Разбирањето на механизмот на болеста на Гилијан-Баре синдромот еволуирал во последниве години. <ref name="Rinaldi2013">{{Наведено списание|date=June 2013|title=Update on Guillain-Barré syndrome|journal=Journal of the Peripheral Nervous System|volume=18|issue=2|pages=99–112|doi=10.1111/jns5.12020|pmid=23781958}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFRinaldi2013">Rinaldi S (June 2013). "Update on Guillain-Barré syndrome". ''Journal of the Peripheral Nervous System''. '''18''' (2): 99–112. [[Назнака за дигитални објекти|doi]]:[[doi:10.1111/jns5.12020|10.1111/jns5.12020]]. [[PubMed|PMID]] [//pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23781958 23781958]. [[S2CID (идентификатор)|S2CID]] [https://api.semanticscholar.org/CorpusID:23577086 23577086].</cite></ref> Развојот на нови третмани е ограничен откако имунотерапијата била воведена во 1980-тите и 1990-тите. <ref name="Rinaldi2013" /> <ref name="Walgaard2011">{{Наведено списание|date=March 2011|title=Emerging drugs for Guillain-Barré syndrome|journal=Expert Opinion on Emerging Drugs|volume=16|issue=1|pages=105–20|doi=10.1517/14728214.2011.531699|pmid=21352072}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWalgaardJacobsvan_Doorn2011">Walgaard C, Jacobs BC, van Doorn PA (March 2011). "Emerging drugs for Guillain-Barré syndrome". ''Expert Opinion on Emerging Drugs''. '''16''' (1): 105–20. [[Назнака за дигитални објекти|doi]]:[[doi:10.1517/14728214.2011.531699|10.1517/14728214.2011.531699]]. [[PubMed|PMID]] [//pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21352072 21352072]. [[S2CID (идентификатор)|S2CID]] [https://api.semanticscholar.org/CorpusID:3162151 3162151].</cite></ref> Тековното истражување има за цел да покаже дали некои луѓе кои примиле IVIg може да имаат корист од втор курс ако нивото на антитела измерени во крвта по третманот покажало само мало зголемување. <ref name="vanDoorn2010">{{Наведено списание|date=May 2010|title=IVIG treatment and prognosis in Guillain-Barré syndrome|journal=Journal of Clinical Immunology|volume=30 Suppl 1|pages=S74-8|doi=10.1007/s10875-010-9407-4|pmc=2883091|pmid=20396937}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFvan_DoornKuitwaardWalgaardvan_Koningsveld2010">van Doorn PA, Kuitwaard K, Walgaard C, van Koningsveld R, Ruts L, Jacobs BC (May 2010). [//www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2883091 "IVIG treatment and prognosis in Guillain-Barré syndrome"]. ''Journal of Clinical Immunology''. 30 Suppl 1: S74-8. [[Назнака за дигитални објекти|doi]]:[[doi:10.1007/s10875-010-9407-4|10.1007/s10875-010-9407-4]]. [[PubMed Central|PMC]] <span class="cs1-lock-free" title="Freely accessible">[//www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2883091 2883091]</span>. [[PubMed|PMID]] [//pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20396937 20396937].</cite>
[[Category:CS1: long volume value]]</ref> <ref name="Walgaard2011" /> Студиите на имуносупресивните лекови [[Микофенолна киселина|микофенолат мофетил]], невротрофичниот фактор добиен од мозокот и интерферон бета (IFN-β) не покажаа корист за поддршка на нивната широка употреба. <ref name="Walgaard2011" />▼
Разбирањето на механизмот на болеста на Гилијан-Баре синдромот еволуирал во последниве години. Развојот на нови третмани е ограничен откако имунотерапијата била воведена во 1980-тите и 1990-тите. Тековното истражување има за цел да покаже дали некои луѓе кои примиле IVIg може да имаат корист од втор курс ако нивото на антитела измерени во крвта по третманот покажало само мало зголемување.
Животински модел (експериментален автоимун невритис кај стаорци) често се користи за студии, а некои средства покажаа ветување: [[глатирамер ацетат]], хинпрамин, фасудил (инхибитор на ензимот Rho-киназа <ref name="Rinaldi2013">{{Наведено списание|date=June 2013|title=Update on Guillain-Barré syndrome|journal=Journal of the Peripheral Nervous System|volume=18|issue=2|pages=99–112|doi=10.1111/jns5.12020|pmid=23781958}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFRinaldi2013">Rinaldi S (June 2013). "Update on Guillain-Barré syndrome". ''Journal of the Peripheral Nervous System''. '''18''' (2): 99–112. [[Назнака за дигитални објекти|doi]]:[[doi:10.1111/jns5.12020|10.1111/jns5.12020]]. [[PubMed|PMID]] [//pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23781958 23781958]. [[S2CID (идентификатор)|S2CID]] [https://api.semanticscholar.org/CorpusID:23577086 23577086].</cite></ref> и срцевиот лек флекаинид . <ref name="Walgaard2011">{{Наведено списание|date=March 2011|title=Emerging drugs for Guillain-Barré syndrome|journal=Expert Opinion on Emerging Drugs|volume=16|issue=1|pages=105–20|doi=10.1517/14728214.2011.531699|pmid=21352072}}<cite class="citation journal cs1" data-ve-ignore="true" id="CITEREFWalgaardJacobsvan_Doorn2011">Walgaard C, Jacobs BC, van Doorn PA (March 2011). "Emerging drugs for Guillain-Barré syndrome". ''Expert Opinion on Emerging Drugs''. '''16''' (1): 105–20. [[Назнака за дигитални објекти|doi]]:[[doi:10.1517/14728214.2011.531699|10.1517/14728214.2011.531699]]. [[PubMed|PMID]] [//pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21352072 21352072]. [[S2CID (идентификатор)|S2CID]] [https://api.semanticscholar.org/CorpusID:3162151 3162151].</cite></ref> Антитело насочено против анти-GD3 антиганглиозидното антитело покажа корист во лабораториските истражувања. <ref name="Rinaldi2013" /> Со оглед на улогата на системот за комплемент во GBS, се предлага дека инхибиторите на комплементот (како што е лекот екулизумаб ) може да бидат ефективни. <ref name="Walgaard2011" />{{Среди}}
▲[[Category:CS1: long volume value]]</ref> <ref name="Walgaard2011" /> Студиите на имуносупресивните лекови [[Микофенолна киселина|микофенолат мофетил]], невротрофичниот фактор добиен од мозокот и интерферон бета (IFN-β) не покажаа корист за поддршка на нивната широка употреба. <ref name="Walgaard2011" />
Животински модел (експериментален автоимун невритис кај стаорци) често се користи за студии, а некои средства покажаа ветување: [[глатирамер ацетат]], хинпрамин, фасудил (инхибитор на ензимот Rho-киназа и срцевиот лек флекаинид . Антитело насочено против анти-GD3 антиганглиозидното антитело покажа корист во лабораториските истражувања. Со оглед на улогата на системот за комплемент во GBS, се предлага дека инхибиторите на комплементот (како што е лекот екулизумаб ) може да бидат ефективни.
