Имануел Кант: Разлика помеѓу преработките

Историчарите на филозофијата во главно разликуваат два периоди од неговата филозофија: преткритички период и критички означен со неговите три критики. Во преткритичкиот период Кант не е оригинален филозоф, туку верно се придржува кон [[Лајбниц]]овото учење. Од ова време е неговиот познат труд ''Општа историја и теорија на небото'', во која ја изнел својата бележита теорија за потеклото на [[Сончев Систем|Сончевиот Систем]]. Имено, ниеден научник пред него не го поставил ова прашање, [[Њутн]] мислел дека небесните тела, а со тоа и Сончевиот Систем, вечно постојат создадени од вечен творец (Бог). Кант од оваа област ја отфрлил [[теологија]]та, објаснувајќи го со природни закони настанувањето на [[Сончев Систем|Сончевиот Систем]]. „Дајте ми материја и јас ќе го создадам светот“, вели Кант. [[Пјер Симон Лаплас|Лаплас]], француски математичар и астроном, со математички апарат ја образложил оваа теорија, која е позната и како [[Кант-Лапласова теорија|Кант-Лапласова]]. Кога [[Наполеон Бонапарт|Наполеон]] го прашал Лаплас за местото на Бога во оваа теорија, овој му одговорил дека нема потреба од една таква хипотеза.

 

 

Она што Кант настојувал да го постигне со своите критицистички дела е да ја надмине спротивноста меѓу [[Рационализам|рационализмот]] и [[Емпиризам|емпиризмот]]. Кант вели дека од „догматската дремка“ (од Лајбницовата филозофија и рационализмот, воопшто) го разбудил [[Дејвид Хјум]]. Но, и емпиризмот, кој овој англиски филозоф го одвел во скептицизам, не го задоволил Кант, бидејќи не давал можност за засновување на науките, кои во тоа време покажале убедливост и сигурност во своите тврдења. Во тоа пердничеле [[Евклид]]овата геометрија и [[Њутн]]овата физика. Всушност, Кантовата филозофија претставува обид да се дадат филозофски основи на овие две науки. Од друга страна, Кант сакал да испита дали и филозофијата може да биде наука во чиј предмет и поставки никој не може да се сомнева.