Атила: Разлика помеѓу преработките

Така за време на двовластието кај Хуните имало само изолирани инциденти на границата со Источното Римско Царство, кои за време на владеењето на Атила се пренеле и во внатрешноста на царството. Источното Римско Царство во тоа време било во судир и со Вандалите (кои ја освоиле Картагина) и со Јездергердом III. Ова му го отворило патот на Атила и Бледа кон Ирилик и Балканскиот Полуостров во 441 година. Хунската војска го опустошила Маргус, Вининацијум го завзелезазеле Сингудунијум и Сирмијум. Во 442 година следело затишје, а Теодосиј II ја вратил својата војска од северна Африка, и наредил ковање на голема количина пари која му била потребна да ја финансира војната против Хуните, сигурен дека ќе успее да ги одбие хунските барања.

Хуните ја завзелезазеле десната страна од полето, а Римјаните левата. Кога Атила видел дека неговата војска е преслаба за да извојува победа, тој лично тргнал на Аециј кој се наоѓол на блискиот рид од каде мирно ја набљудувал битката. Атила после големи загуби наредил повлекување во војните бараки, четири километри од полето. Тука во ноќта Визиготите се обиделе да ги нападнат Хуните, но Хуните навреме направиле тревога и ги избркале Визиготите подалеку од логорот. Следниот ден, Атила се повлекол со остатокот од војската, а Аециј ја славел својата победа во Рим.