Збигњев Херберт: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →top: Правописна исправка, replaced: Лвов → Лавов |
с Правописна исправка, replaced: бавел → занимавал (2) |
||
Ред 4:
==Животопис==
Херберт е роден во Лавов, а потекнува од англиско-полско-ерменско [[семејство]] кое во периодот до 1940 година било во состојба да му обезбеди удобен живот и солидно [[образование]], вклучувајќи го и класичното образование кое подоцна било многу застапено во неговото творештво. По [[Втората светска војна]], тој го напуштил Лавов и, верен на семејната традиција, во [[Краков]] почнал да студира [[економија]] и [[право]], но по својата желба студирал на ликовната академија, како и [[историја на уметноста]] и [[философија]]. Подоцна, студиите ги продолжил во [[Варшава]] и во [[Торуњ]]. За време на студиите во Краков имал прилика да ги слуша предавањата на големите професори Кшижановски, Ингарден, Конпочињски, а во Торуњ го слушал [[Хенрик Елзенберг]], кој го учел да живее во согласност со природата и разумот ([[атараксија]]). Покрај [[Грчки јазик|грчкиот]] и [[Латински јазик|латинскиот]], Херберт го изучувал и сите поголеми [[европски јазици]] со цел да ја чита [[книжевност]]а која го интересирала. Меѓутоа, без оглед на завршените студии и познавањето на повеќе јазици, бидејќи не бил член на [[комунисти]]чката партија, не можел да најде пристојна работа, така што се
==Творештво==
На почетокот, Херберт се
На сцената дебитирал во 1956 година, со збирката „[[Зрак светлина (книга)|Зрак светлина]]“ (''Struna światła'') во која го искажал своето искуство од [[Втората светска војна]], која ја нарекол тројанска. Постепено, тој започнал да ја користи [[старогрчката митологија]], а како свој заштитник го избрал [[Аполон]]. На тој начин, од своите песни ги исфрлил [[Автобиографија|автобиографските]] црти, карактеристични за другите полски поети од неговата генерација, и го конструирал реторското и иронично поетско Јас.<ref>„Napomena priređivača“, во: Zbignjev Herbert, ''Izabrane pesme''. Beograd: Treći trg – Čigoja štampa, стр. 282.</ref> Уште со своите први збирки („[[Хермес, куче и ѕвезда]]“ (''Hermes, pies i gwiazda'', 1957), „[[Студија на предмет]]“ (''Studium przedmiotu'', 1961) стекнал голема поддршка од критиката и углед на еден од најважните современи полски поети. Неговиот развоен пат се движел од поезијата на [[Чеслав Милош]] и [[Мјечислав Јаструн]], но не му била далечна ниту линијата на [[Тадеуш Ружевич]]. Сепак, почитувајќи ги овие корени, Херберт за брзо време го пронашол својот поетски пат. Во неговата поезија се поврзани реминисценциите од класичната и од полската [[култура]] и [[историја]] со современата проблематика, а во сето тоа има благороден [[хумор]] помешан со скептицизмот на интелектуалецот кој бил сведок на најголемата катастрофа во човековата [[историја]]. Од неговата поезија зрачи сугестивна топлина која интимно се пренесува на секој читател. Веројатно, како резултат на таквата непосредност, Херберт стекнал широка популарност кај полските интелектуалци, а неговиот углед уште повеќе се зголемил по објавувањето на [[Есеј|есеи]]стичкото дело од областа на [[Ликовна уметност|ликовната уметност]], „[[Варварин во градината]]“.<ref>''Savremena poljska poezija''. Beograd: Nolit, 1964, стр. 213-214.</ref>
|