Физичка географија: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Под области: Јазична исправка, replaced: постанал → станал
с →‎Историски развој на дисциплината: Правописна исправка, replaced: се уште → сè уште
Ред 61:
 
Два историски настани во текот на XIX век имале големо влијание во натамошниот развој на физичката географија. Првиот бил Европската колонијална експанзија во Азија, Африка, Австралија, па дури и Америка во потрага по индустриски суровини за време на индустриската револуција. Ова поттикнува на создавање на географски оддели на универзитетите за колонијалните сили ,раѓањето и развојот на национални географскаи општества, кои доведуваат до подем на процесите идентификувани од страна на Орасио Капел како институционализација на географијата.
Една од најплодните империи во овој поглед била руската. Во средината на XVIII век многу географи се испраќани од страна на руски директор за различни можности за вршење на географски истражувања во областа на Арктикот( Сибир). Меѓу нив е и Михаил Ломоносов кој се смета за патријарх на Руската географија: Михаил, кој во средината на 1750-тата започнал со работа на Катедрата за географија, Академијата на науките за да спроведе истражување во Сибир. Дека нивните придонеси се значајни во овој поглед, покажува пронајдокот за органското потекло на почвата , а се развил и еден сеопфатен закон за движењето на мразоткои сесè уште се уредува основите, а со тоа основање е пронајдена една нова гранка на географијата: Глациологија. Во 1755 неговата иницијатива е основана во универзитетот во Москва, каде тој го промовирал изучувањето на географијата и обучувал географи. Во 1758 бил назначен за директор на Одделението за географија, Академија на науките, еден пост, од кој ќе се развије работна методологија за географска анкета предводена според најважните експедиции и географски студии во Русија.
Така следејќи ја линијата на Ломоносов преку неговите уценици зачестија и придонесите на руска школа, и благодаремие на тоа во XIX век имаме големи географи како Василиј Докучаев кој вршел работи кои се од од големо значење како "принципот на сеопфатна анализа на територијата" и "русинот Чернозем"кој подоцна станал многу значаен бидејќи воведува географски поим на почвата, за разлика од едноставните геолошки слоеви, и на тој начин пронаоѓа нова географска област на студии: Педологија. Климатологија исто така добила силен поттик од руската школа од [[Владимир Кепен]] чиј главен придонес за [[Кепенова класификација на климата|класификација на климата]], најактивно се кориссти и денес. Сепак, овој голем географ, исто така придонесе за Палеогеографијта преку своето дело "климата во геолошкото минатото", и се смета за татко на Палеоклиматологијата. Руски географи меѓу другите кои дале голем придонес кза дисциплината во овој период се:Н.М. Сибирчев, Петар Симонов и К.Д. Глинка.
Вториот важен процес е теоријата на еволуцијата на Дарвин во средината на векот (која одлучно влијаела врз работата на Ратцел, кој имал академска обука како зоолог и бил следбеник на идеите на Дарвин) што значи важен поттик во развојот на биогеографијата.