Карпошово востание: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Одбиени последните 2 промени (од 92.53.44.134) и ја поврати преработката 4498221 на Forbidden History Ознака: Рачно отповикување |
с Замена со македонско име на предлошка, replaced: {{see also| → {{Поврзано| |
||
Ред 32:
== Продирање на австриска војска во Македонија ==
{{
Во 1683 година Османлиите по вторпат се обиделе Опсада на Виена (1683)да ја заземат Виена. Меѓутоа по двомесечна опсада, на градот му пристигнала помош од Австрија австриската, а исто така и полската војска предводена од полскиот благородник Јан Собјески, па турската војска претрпела пораз што довел до огромни територијални, материјални и човечки жртви. Набргу потоа, во март 1684, против [[Отоманско Царство|Османлисото Царство]] била создадена Света лига, во која покрај [[Австрија]] и [[Полска]], влегле и [[Венецијанска република|Венеција]], а подоцна и [[Руска Империја|Русија]]. Продирајќи постепено кон југ, Австријците стигнале дури до Македонија. Веќе на 25 октомври 1689 тие, предводени од генералот [[Силвио Пиколомини]], влегле во [[Скопско Поле|Скопското Поле]], каде што со радост ги пречекало населението од [[Скопско|околните села]]. Истиот ден влегле во напуштениот град, кој бил полн со прехранбени продукти и трговски стоки. Премногу оддалечен од својата главнина, Пиколомини решил веднаш да се повлече од градот, кој претходно Скопски пожар од 1689 го опожарил поради чума. Пожарот беснеел цели три дена на 26 октомври 26, 27 октомври 27 и 28 октомври 1689 и го уништил најголемиот дел од Скопје. Скопје тогаш бил споредуван со Прага. Во писмото до австрискиот цар Леополд, генералот Пиколомини пишува: „Градот Скопје е голем речиси колку Прага. Тој е без ѕидини и ровови. Го најдов напуштен и лишен од сите скапоцености, но богато е снабден со стоки.“
Ред 55:
== Манифест и заштитни писма од Леополд I ==
На [[6 април]] [[1690]] година, [[Цар на Светото Римско Царство|светиот римски цар]] [[Леополд I (Свето Римско Царство)|Леополд I]] (1657-1705) издал [[манифест]], со кој ги повикува „''сите народи кои по сета [[Албанија]], [[Србија]], [[Мизија]], [[Бугарија]], [[Силистрија]], [[Илирија]], [[Македонија]], [[Рашка]] живеат, да им се придружат на Австријците и против Турција на оружје да се дигнат''“. Речиси истовремено, на [[26 април]] [[1690]], Леополд издал и едно писмо со кое го земал под заштита [[македонци|македонскиот народ]]. Иницијатори на неговото изд
авање биле [[Марко Крајда]], родум од [[Кожани]] и [[Димитри Георгија Поповиќ]], родум од [[Солун]]. Во писмото меѓу другото, се декларира:<ref>{{Наведена книга|title=Prilozi za istoriju Srba u Ugarskoj u XI., XVII. i XVIII. veku|last2=Јован Радоњиќ|publisher=Knjiga Matice Srpske|year=1908|location=Нови Сад|pages=52-53}}</ref><ref>{{Наведена книга|url=https://books.google.mk/books?id=InyEqBVhH-EC&pg=PA59&lpg=PA59&dq=the+name+used+for+macedonia+and+its+people+in+the+middle+ages+john+cametinae&source=bl&ots=qVXi1TNFZP&sig=I3Brmp9AnC4LTKQ9AA6Z7tSxsGA&hl=mk&ei=inkcTsiLCcPDswbTt_2GBw&sa=X&oi=book_result&ct=result&redir_esc=y#v=onepage&q=john%20cametinae&f=false|title=Macedonia and Greece: The Struggle to Define a New Balkan Nation|last=Shea|first=John|date=1997-01-01|publisher=McFarland|isbn=978-0-7864-0228-1|language=en}}</ref><ref>{{Наведена книга|url=http://periodica.fzf.ukim.edu.mk/godzb/GZ48(1995)/GZ48.19.%20%D0%9F%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2,%20%D0%91.%20-%20%D0%A1%D1%82%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D1%82%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%B0%D0%B2%D1%81%D1%82%D1%80%D0%B8%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%BE%D1%82%20%D0%B4%D0%B2%D0%BE%D1%80%20%D1%81%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%BC%D0%B0%20%D0%9C%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D0%B8%D1%98%D0%B0%20%D0%B8%20%D0%BC%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%BE%D1%82%20%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B4%20%D0%BD%D0%B5%D0%BF%D0%BE%D1%81%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%BD%D0%BE%20%D0%BF%D0%BE%20%D0%BB%D0%B8%D0%BA%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B8%D1%80%D0%B0%D1%9A%D0%B5%D1%82%D0%BE%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BF%D0%BE%D1%88%D0%BE%D0%B2%D0%BE%D1%82%D0%BE%20%D0%B2%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D0%B5.pdf|title=Ставот на австрискиот двор спрема Македонија и македонскиот народ непосреднопо ликвидирањето на Карпошовото востание|last2=Бранко Панов|publisher=ИНИ|year=1995|location=Скопје|pages=194-195}}</ref><ref>{{Наведена книга|url=https://books.google.mk/books/about/%D0%94%D0%BE%D0%BA%D1%83%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D1%82%D0%B8_%D0%B7%D0%B0_%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B1%D0%B0%D1%82%D0%B0.html?id=5dQkMwEACAAJ&redir_esc=y|title=Документи за борбата на македонскиот народ за самостојност и за национална држава|last=nauki|first=ИНИ|date=|publisher=Универзитет Кирил и Методиј|year=1981|location=Скопје|pages=158-159|language=mk}}</ref>
[[Податотека:Leopold I-pismo.jpg|мини|250п|Заштитно писмо за [[Македонскиот народ]] од светоримскиот цар [[Леополд I (Свето Римско Царство)|Леополд I]]|лево]]{{Цитат|Со ова известуваме дека двајца [[Македонци]] Марко Креида, роден во [[Кожани]] и Димитриј Георги Поповиќ, роден во македонски [[Солун]], ни изложија колку македонскиот народ, поради почит кон нашето најправедно дело, а со жар и ревност кон нашата служба, со сериозна намера е склоно да премине од преголемиот турски јарем под наша заштита, доколку му биде дадена нашата милост и сигурно покровителство. Поради тоа, согласно со нашата вродена добрина, со која, поттикнати од милоста да им укажуваме заштита на оние што ни се приврзани нам и на светата христијанска религија, милостиво го прифаќаме и го примаме под наша царска и кралска милост во секој начин и вид гореспомнатиот македонски народ, љубезно препорачувајќи им, поединечно и на сите наши волни заповедници, да не го напаѓаат споменатиот македонски народ, ниту да му причинуваат непријатности, туку според силите, секојпат и во секоја околнсот да го заштитуваат, бранат и да му помагаат за таа цел. Воопшто, да му овозможат нему сигурности и увереност за да запазат повеќе наши царски и кралски милости, права и слободи. Во случај некои наши припадници од истиот народ да посакаат да војуваат под водството на нашите гореспоменати капетани и под наше знаме, нека се настојува повеќе да се поттикне таквата намера одошто да се спречи. Исто така допуштаме, со претходно знаење и согласност на нашиот тамошен главен командант, да се собираат во одред и одделно да дејствуваат или да се поврзуваат со нашите, за да можат така да имаат сила да се борат против заедничкиот непријател. За таа цел тие ќе се пријавуваат кај спомнатиот командант, па според неговите наредби, со божја помош нека ги чуваат нашите краишта за општо дбро. Секој според силите, да не пропушта во секоја околност да соработува.
| |||