Алфа-честичка: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Надворешни врски: Правописна исправка
с Јазична исправка, replaced: ктинид → ктиноид (2)
Ред 53:
Алфа-честичките, како хелиумово јадро, имаат збирен спин еднаков на нула. Поради механизмот на нивното производство при стандарднoто алфа-[[радиоактивно распаѓање]], алфа-честичките обично имаат кинетичка енергија од околу 5 MeV, и брзина која е скоро 5% од брзината на светлината. (Погледајте подолу во расправата за границите на овие бројки при алфа-распаѓањето.) Тие се високо [[јонизација|јонизирачки]] облици на [[радиоактивност|честично зрачење]], и (кога како резултат на алфа радиоактивното распаѓање [[алфа радиоактивното распаѓање]]) имаат ниска [[длабочина на пенетрација]]. Тие се способни да се запрат на неколку сантиметри од воздух, или преку кожата. Сепак, т.н. [[дострел алфа]] честички од тројната делба се трипати повеќе енергични, и пенетрираат до трипати. Како што е наведено, јадра на хелиум, кои го формираат 10–12% од [[космичките зраци]] обично се и на многу повисока енергија од оние произведени од страна на процесите на нуклеарно распаѓање, и на тој начин се способни да бидат многу продорни и способни да напречат на човечкото тело и, исто така, многу метри густа цврста заштита, во зависност од нивната енергија. Во помала мера ова, исто така, важи и за многу јадра на високо-енергетски хелиум во продукција на честички акцелератори.
 
Кога изотопите кои емитуваат алфа-честички се апсорбираат, тие се далеку поопасни од нивната стапка на распаѓање,би предложиле, поради високата [[релативна биолошка ефикасност]] на алфа зрачењето,можат да предизвикаат биолошка штета, по навлегувањето на алфа-емитирачките [[радиоизотоп]]и во живи клетки.<ref name="LittleKennedy1985">{{Наведено списание|last1=Little|first1=John B.|last2=Kennedy|first2=Ann R.|last3=McGandy|first3=Robert B. |title=Effect of Dose Rate on the Induction of Experimental Lung Cancer in Hamsters by α Radiation|journal=Radiation Research|volume=103|issue=2|year=1985 |pages=293|issn=0033-7587|doi=10.2307/3576584}}</ref> Апсорбирачките алфа емитирачки радиоизотопи (како [[трансуранид]]и или [[актинидактиноид]]и) се во просек за околу 20 пати поопасни, а во некои експерименти и до 1000 пати поопасен од еквивалентната активност на [[бета делба|бета емитувачки]] или [[гама делба|гама емитувачки]] радиоизотопи.
 
Во компјутерската технологија, [[динамичната меморија за случаен пристап]] (ДРАМ) "[[дискретни грешки]]" се поврзани со алфа честички во 1978 година на [[Интел]] ДРАМ чипови.Ова откритие доведе до строга контрола на радиоактивни елементи во пакување на полупроводнички материјали, и проблемот во голема мера се смета дека ќе биде решен. .<ref name="may79softerrors">
Ред 84:
 
=== Тројна фисија ===
Особено енергичните алфа честички кои се добиени од нуклеарните процеси се произведуваат во релативно ретките (по еден во неколку стотини) процеси на [[нуклеарна фисија|нуклеарната фисија]] од [[тројна фисија|тројната фисија]]. Во овој процес, наместо две вообичаени се добиени три наелектризинарани честички, честички со најмала јонизирачка моќ (90% веројатност) се алфа честички. Овие алфа честички се нарекуваат "алфа честички со голем дострел", и имаат енергија од 16 MeV, тие се со далеку повисока енергија отколку што некогаш произведено од алфа распаѓањето. Тројната фисија се случува и во неутронска индуцирана фисија ([[нуклеарната реакција]] што се случува во нуклеарниот реактор), а исто така и кога [[фисилни]]те и [[делливи]] [[актинидактиноид]]и нуклиди (односно, тешки атоми способни за фисија) подложат на [[спонтана фисија]] како форма на радиоактивното распаѓање. Во двете индуцирани и спонтани фисии, повисоката енергија достапна во тешките јадра резултира во алфа честички со голем дострел кои се на повисока енергија, отколку оние од алфа распаѓањето.
 
=== Ацелатори ===