Тенесин: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Хемиски: Јазична исправка, replaced: тригонал → триагол |
с →Пред-откривање: Јазична исправка, replaced: ктиниди → ктиноиди |
||
Ред 10:
=== Пред-откривање ===
Во декември 2004 година, тимот на [[Заедничкиот институт за нуклеарни истражувања]] (ЈИНР) во [[Дубна]], [[Московска област]], [[Русија]], предложил заеднички експеримент со [[Национална лабораторија Оук Риџ|Националната лабораторија Оук Риџ]] (ОРНЛ) во [[Оук Риџ]], [[Тенеси]], [[Соединети Американски Држави|САД]], за да го синтезирааат елементот 117 – така-наречен поради 117-те [[протон]]и во неговото [[Атомско јадро|јадро]]. Нивниот предлог вклучувал [[Јадрена реакција|спојување]] на [[Берилиум|беркилиум]] (елемент 97) како цел и [[калциум]]от (елемент 20) како зрак, спроведен преку бомбардирање на беркилумот, како цел, со јадра од калциум:<ref name="elements">{{Наведена мрежна страница |title = International team discovers element 117|date = 2010|last = Cabage|first = B.|publisher = [[Oak Ridge National Laboratory]]|url = http://web.ornl.gov/info/ornlreview/v43_2_10/article02.shtml|url-status=dead |archiveurl=https://web.archive.org/web/20150923175349/http://web.ornl.gov/info/ornlreview/v43_2_10/article02.shtml|archive-date=2015-09-23|accessdate=2017-06-26}}</ref> ова ќе го комплетира сетот од експерименти направени во ЈИНР за фузија на [[
Тимот на ЈИНР се обидел да го употреби беркилиумот, бидејќи калциумот-48, [[Изотоп на калциум|изотопот на калциум]], кој се користи во зракот, има 20 протони и 28 неутрони, создавајќи сооднос помеѓу неутроните-протоните 1.4; а тоа е најлесното стабилно или блиску до стабилно јадро, со таков голем вишок на неутрони. Второто најлесно такво јадро, паладиумот-110 (46 протони, 64 неутрони, сооднос неутрони-протони 1.391), е многу потешко. Благодарение на вишокот на неутрони, се очекувало дека резултирачките јадра ќе бидат потешки и поблиски до општо посакуваниот остров на стабилност.{{efn|Although stable isotopes of the lightest elements usually have a neutron–proton ratio close or equal to one (for example, the only stable isotope of [[aluminium]] has 13 protons and 14 neutrons,<ref name="NUBASE"/> making a neutron–proton ratio of 1.077), stable isotopes of heavier elements have higher neutron–proton ratios, increasing with the number of protons. For example, [[iodine]]'s only stable isotope has 53 protons and 74 neutrons, giving neutron–proton ratio of 1.396, [[gold]]'s only stable isotope has 79 protons and 118 neutrons, yielding a neutron–proton ratio of 1.494, and [[plutonium]]'s most stable isotope has 94 protons and 150 neutrons, and a neutron–proton ratio of 1.596.<ref name="NUBASE"/> This trend<ref>{{Наведена книга|doi=10.1007/978-3-319-00047-3_6|chapter=Superheavy Nuclei: Decay and Stability|title=Exciting Interdisciplinary Physics|series=FIAS Interdisciplinary Science Series|pages=69|year=2013|last1=Karpov|first1=A. V.|last2=Zagrebaev|first2=V. I.|last3=Palenzuela|first3=Y. Martinez|last4=Greiner|first4=Walter|isbn=978-3-319-00046-6}}</ref> is expected to make it difficult to synthesize the most stable isotopes of super-heavy elements as the neutron–proton ratios of the elements they are synthesized from will be too low.}} Со цел достигнување на 117 протони, калциумот има 20, на тој начин тие требале да го користат беркилиумот, кој има 97 протони во своето јадро.<ref name="NUBASE">{{Наведено списание|last2=Bersillon|first2=O.|last3=Blachot|first3=J.|last4=Wapstra|first4=A. H.|displayauthors=3|date=2003|title=The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties|url=http://amdc.in2p3.fr/nubase/Nubase2003.pdf|journal=[[Nuclear Physics A]]|volume=729|issue=1|pages=3–128|bibcode=2003NuPhA.729....3A|doi=10.1016/j.nuclphysa.2003.11.001|last1=Audi|first1=G.|url-status=dead|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110720233206/http://amdc.in2p3.fr/nubase/Nubase2003.pdf|archivedate=2011-07-20|df=|citeseerx=10.1.1.692.8504}}</ref>
| |||