Монах: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
ситна поправка |
|||
Ред 1:
'''Монах'''<ref>{{ДРМЈ|монах}}</ref> или '''калуѓер'''<ref>{{ДРМЈ|калуѓер}}</ref> — лице кое по сопствена волја стапило во [[манастир]]. Зборот ''монах'' потекнува од {{lang-grc|μοναχός}}, односно од ''{{јаз|grc|μόνος}}'', што значи „еден“. Зборот, пак, ''калугер'' потекнува од ''{{јаз|grc|καλό(ς)-γῆρος}}'', што значи „добар старец“.
==Монаштвото во христијанството==
[[Податотека:StAnthony.jpg|thumb|200px|[[Св.
▲«Монах» од {{lang-grc|μοναχός}} од ''{{јаз|grc|μόνος}}'' = «еден», или «калугер» од ''{{јаз|grc|καλό(ς)-γῆρος}}'' = «добар старец». Се појавуваат монасите за време на гонењето на христијаните, некои толку свикнале на одвоен живот од другите луѓе што и понатаму останале во пустините. Воглавно постојат два вида на монаштво: анхоретски или пустински; и општожитие. Како Татко на монаштвото се зема св. Антониј Велики и св. Пахомиј Велики. Се поминува извесно време во послушание (искушеништво). Задолжително под надзор од духовен отец. После се постригува во мала схима и веќе е монах. Поради огромниот авторитет, епископите ги земаат за свои советнници; тоа се сингели, протосингели, и од нив се бираат кандидати за Епископ од монасите. Полагаат три завети при замонашувањето: сиромаштво, безбрачност и беспрекорно послушание. Во манастирот главен е Игумен, а во поголемите Архимандрит, постојат и кај нив напредувања како: свештеноѓакон(=[[јероѓакон]]), свештеномонах(=[[јеромонах]])и друго. Целта на монахот е да се моли за сите луѓе. Кога црквата била во искушение било од византиските цареви или од други, монасите се јавуваат како бескомпромисни борци и голем од нив и маченички пострадале.
==Калуѓерите како мотив во уметноста и во популарната култура==
|