Варшавскиот агол: Разлика помеѓу преработките

Студентката Сташа Зориќ се сеќава на родната [[куќа]] во [[Белград]], која била урната заради изградбата на една повеќекатница. Во една прилика, за време на излетот во близината на [[Врњачка Бања]], Сташа го препознава во природата распоредот на собите од родната куќа, а потоа таквите визии ѝ се јавуваат постојано. Исто така, таа се сеќава на сликите со музички сцени, закачени на ѕидовите во нејзиниот дом. Подоцна, за време на одморот во [[Полска]], Сташа ја посетува [[Варшава]] и на една [[улица]] здогледува куќа која е потполно иста како нејзината, само што распоредот на собите е спротивен. Зачудена од глетката, таа почнува да истражува и дознава дека куќата била реконструирана по сеќавањето на еден човек. Сташа го открива неговото име и оди во варшава со цел да се сретне со него. Таа доаѓа кај куќата малку порано и додека ги разгледува сликите, за првпат успева да го прочита [[Ноти|нотниот]] запис од една слика. Во истиот миг, таа заборава сè, кога пристигнуавпристигнува човекот, таа се однесува грубо кон него и веднаш се враќа во Белград.<ref>Milorad Pavić, ''Ruski hrt i nove priče''. Beograd: Književne novine, 1986, стр. 44-49.</ref>