Јустин II: Разлика помеѓу преработките

}}

'''Јустин II''' ([[Латински јазик|лат.]]''Flavius Iustinus (Iunior) Augustus'') бил цар на [[Византија]] од [[565]] година до [[578]]. Тој бил внук на императоротцарот [[Јустинијан I]], а бил оженет за [[Елија Софија|Софија]], внука на царица [[Теодора]], која за време на неговите напади на лудило дејствувала како регент. Станал владетел по смртта на својот чичко. Првите години од неговото управување биле успешни. Успеал да ги плати долговите на Јустинијан I, објавил заедна толеранција на религиите. Има намера да направи реформи во државата, но тоа било саботирано од аристокрацијата и управнците на провинции. Исто така не успеал неговиот обид да ги помири православните со [[монофизити]]те.

Во [[568]] година [[лангобарди]]те ја нападнале [[Италија]] и скоро ја зазеле целата земја. Набргу потоа биле изгубени и многу градови во [[Шпанија]] и Северна Африка. Јустин не успеал да ја одбрани, бидејќи требало да штити северните граници на империјата од [[авари]]те. На почеток одбил да им плаќа данок, но наредните борби со нив биле неуспешни. Во [[572]] година дошло и да војна со [[Персија]], во која Византија ја загубила [[Сирија]]. Јустин договорил мир на висока цена, а тоа плаќање на годишен данок. Бидејќи немал деца, Јустин II избрал за негов наследник на престолот генералот [[Тибериј II]].

{{Шаблон:Византиски владетели}}