Отокар I (Чешка): Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
дополнување
с Јазично подобрување, replaced: римски император → римски цар, императорот → царот
Ред 23:
|}}
 
'''Отокар I''' ({{Lang-cs|Přemysl I. Otakar}} ; околу 1155 &#x2013ndash; 1230) бил [[Список на владетели на Чешка|војвода на Бохемија]] почнувајќи од 1192 година, а потоа ја стекнал титулата [[Список на владетели на Чешка|крал на Бохемија]], најпрво во 1198 година од Филип Швапски, подоцна во 1203 година од Отон IV од Брауншвајг и во 1212 од Фредерик Втори. Тој бил член на династијата Пшемислиди .
 
== Животопис ==
Родители на Отокар биле Владислав II, војвода од Бохемија и Јудит од Тирингија . {{Sfn|Wihoda|2015}} Неговите први години поминале среде анархијата што владеела насекаде во земјата. По неколку воени удари, тој билпризнат за владетел на Бохемија од страна на Светиот римски императорцар Хенри VI во 1192 година. Сепак, набрзо бил симнат од власт заради тоа што се приклучил кон заговорот на германските кнезови за уривање на династијата Хоенштауфен. Во 1197 година, Отокар го принудил својот брат, војводата Владислав III Хенри, да му ја препушти Бохемија нему и да се задоволи со [[Моравија]] .
 
Искористувајќи ја граѓанската војна во Германија помеѓу барателот од Хоенштауфен, Филип Швапски и кандидатот за Велф , Ото IV, Отокар се прогласил за крал на Бохемија во 1198 година,{{Sfn|Merinsky|Meznik|1998}} и бил крунисан во Мајнц.{{Sfn|Lyon|2013}} Оваа титула била поддржана од Филип Швапски, кому му била потребна чешката воена поддршка против Ото.
Ред 35:
 
== Златен бик на Сицилија ==
Отокар брзо бил принуден да се врати на страната на Филип со царското прогласување на новиот војвода од Бохемија, Дeполт III.{{Sfn|Berend|Urbańczyk|Wiszewski|2013}} Заради неговото признавање за војвода, Отокар морал да дозволи разведената сопруга да се врати во Бохемија.{{Sfn|Berend|Urbańczyk|Wiszewski|2013}} Откако го исполнил овој услов, тој повторно се вброил во приврзаниците на Филип и уште подоцна бил меѓу поддржувачите на младиот крал Фредерик II. Во 1212 година, Фредерик[[Златна була на Сицилија|Златниот бик на Сицилија]] и го доделил на Бохемија. Овој документ ги признал Отокар и неговите наследници како кралеви на Бохемија.{{Sfn|Merinsky|Meznik|1998}} Кралот повеќе не бил предмет на назначување од страна на императоротцарот и од него било потребно само да присуствува на собранија близу до границата со Бохемија. Иако бил поданик на Светото Римско Царство, боемскиот крал требало да биде водечки изборен принц на [[Свето Римско Царство|Светото Римско Царство]] и да ги снабдува сите наредни императори со телохранители од 300 витези кога оделе во [[Рим]] за нивно крунисување.
 
Владеењето на Отокар било исто така значајно за почетокот на германската имиграција во Бохемија и растот на градовите во она што дотогаш биле шумски земјишта. Во 1226 година, Отокар отишол во војна против војводата [[Леополд VI (војвода од Австрија)|Леополд VI Австриски]] откако тој го раскинал договорот со кој се предвидувало ќерката на Отокар (Света Агнеса од Бохемија) да се омажи за синот на Фредерик II, Хенри II од Сицилија. Тогаш Отокар планирал истата ќерка да се омажи за [[Хенри III]] од Англија, но на ова ставил вето царот, кој знаел дека Хенри е противник на династијата Хоенштауфен. И самиот император кој бил вдовец сакал да се ожени со Агнеса, но тогаш таа не сакала да игра улога во договорен брак. Со помош на папата се замонашила.
 
== Семејство ==
[[Податотека:Premyl1_konstancie.jpg|мини| Отокар и Констанца, од ''Landgrafenpsalter'' (1211–13)]]
Отокар првпат бил оженет во 1178 година со Аделхајд фон Мајсен (по 1160 година - 2 февруари 1211 година){{Sfn|Wihoda|2015}} од кој брак се родиле следниве деца: