Политика на САД: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с →Американска идеологија: Јазична исправка, replaced: се базира → се заснова |
с Јазична исправка, replaced: подржув → поддржув (7) |
||
Ред 13:
==Американска идеологија==
Републиканизмот, заедно со еден вид класичен либерализам останаа доминантна идеологија. Во главните документи се вклучени Декларацијата за независност (1776 година), Уставот (1787 година), Федералните документи (1788 година), Законот за правото (1791 година) и меѓу другите ,, Гетсбург Адрес” на Линколн (1863 година). Меѓу клучните постулати на оваа идеологија се следниве:
• Граѓанска должност:граѓаните имаат одговорност да ја разбираат и
• Да се спротиставуваат на политичка корупција.
• Демократија: власта е одговорна пред граѓаните, кои можат да ги менуваат претставниците на избори.
• Еднаквост пред законот: законот не треба да им дава посебна привилегија на некои граѓани. Владините претставници се одговорни пред законот исто како и останатите.
• Слобода на религијата: власта не смее да
• Слобода на говор: власта не смее преку закон или акции да ги ограничува луѓето, треба да има ненасилни говори со граѓаните и да има пазар на идеи.
Ред 66:
===Политички партии===
Модерниот политички партиски систем во САД е дво-партискиот политички систем, во кој доминираат Демократската партија и Републиканската партија. Овие две партии ги имаат добиено сите претседателски избори во САД уште од 1852 година и имаат контрола над Конгресот во САД уште од 1856 година. неколку други трети партии одвреме навреме имаат мала претставеност на национално и државно ниво.
Помеѓу овие две партии, Демократската партија има место како лева или централна партија во Американската политика и го
===Избори===
Ред 80:
Двете партии исто така имаат и посебни комитети за кампањи, кои работат на одбирање на кандидати на одредено ниво. Најзначајни од нив се Хил комисиите, кои работат на избирање на кандидати за секоја од домовите на Конгресот.
Државните партии постојат во сите педесет земји иако нивните структури се разликуваат во согласност со државниот закон, како и според правилата на партиите на национално и државно ниво.
И покрај оваа слаба организација, изборите се уште се претставуваат како национални трки помеѓу политичките партии. Во она што е познато како претседателски коалиции, кандидатите на претседателските избори станаа де факто водачи на нивните партии, а со тоа ги наведуваат
==Генерален развој==
Ред 92:
Повеќето официјални лица во Америка избираат по еден член од единиците и добиваат канцеларии со победа над своите противници во систем за утврдување на победниците кој се нарекува прв-последователен-последен, а оној кој ќе го добие мнозинството ќе победи. Ова го охрабри двопартискиот систем. Во отсуство на повеќето членови во конгресните окрузи, можна е пропорционалсна застапеност и третите партии не можат да напредуваат. Иако на изборите во Сенатот се избираат по двајца сенатори по изборна единица (држава), а скалестите мандати ефективно резултираат со по една изборна единица на изборите за Сенатот.
Друг критичен фактор е пристапот кон гласачкото ливче со закон. На почетокот, гласачите кои излегуваа на избори јавно кажуваа кој кандидат го
Исто така треба да се напомене дека и покрај тоа што често не го прават, сепак партиските членови се редат во линија и ги
Во Америка, истите политички етикети (Демократите и Републиканците), ги покриваат речиси сите области, и затоа повеќето од гласачите се мобилизирани ви име на овие две партии, вели Нелсон Б. Полсби, професор по политички науки, во книгата Нови Федералистички Трудови: Есеи во одбрана на Уставот. Сепак, демократите и републиканците не се исти насекаде. Варијации во 50 политички култури на државите даваат значителни разлики во севкупното она што значи да се биде, или да се гласа за демократите или републиканците. Овие разлики покажуваат дека се може да биде оправдано осврнувајќи се на американскиот дво-партиски систем како маска за нешто повеќе од сто-партискиот систем.
| |||