Шиничиро Томонага: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Животопис: Јазична исправка, replaced: бил роден → е роден
с →‎Животопис: Јазично подобрување, replaced: пертурб → растро, Пертурб → Растро
Ред 37:
Томонага е роден во [[Токио]] во 1906. Тој бил второ дете и најстар син на јапонски [[филозоф]], [[Томонага Сањуро]]. Почнал на учи во [[Кјотски универзитет|Кјотскиот универзитет]] во 1926. [[Хидеки Јукава]], исто така добитник на [[Нобелова награда]], бил еден од неговите соученици за време на додипломските студии. За време на постдипломските студии во истиот универзитет, тој работел како асистент во универзитетот цели три години. По дипломирањето, се придружил на групата на [[Јошио Нишина]] во Јапонскиот истражен институт за природни науки (RIKEN). Во 1937, додека работел во [[Лајпцишки универзитет|Лајпцишкиот универзитет]] ([[Лајпциг]], [[Германија]]), соработувал со истражувачката група на [[Вернер Хајзенберг]]. Две години подоцна, се вратил во Јапонија поради избувнувањето на [[Втората светска војна]], но додека бил во Лајпциг докторирал со есејот за [[Нуклеарна физика|нуклеарни]] материјали.
 
Во Јапонија, бил назначен за проферсор во [[Токискиот образовен универзитет]] (претходник на [[ЦукубскиотЦукупскиот универзитет]]). За време на војната го изучувал [[магнетрон]]от, [[мезон]]ска теорија, а исто така и неговата „супер-многу-временска“ теорија. Во 1948, тој и неговите студенти преиспитале документ на [[Сидни Данкоф]] од 1939 кој се обидел, но не успел, да покаже дека бескрајните вредности кои се зголемуваат во [[квантната електродинамика]] можат да се поништат една со друга. Томонга ја применил неговата „супер-многу-временска“ теорија и релативистички метод основан на нерелативистичкиот метод на [[Волфганг Паули]] и [[Маркус Фирц]] за особено да ги забрза и разјасни пресметките. Потоа тој и неговите студенти забележале дека Данкоф занемарил еден термин во [[Пертурбациска теорија (квантнана механика)растројувањето|пертурбацискитерасројувачките сериинизи]]. Со овој термин теоријата дала финални резултати, така Томонга го открил [[ренормализациски]]от метод независно од [[Џулијан Швингер]] и пресметаните физички вредности како што е [[Лемова смена|лемовата смена]] во исто време.
 
Во следната година, тој бил поканет од [[Роберт Опенхајмер]] за да работи во [[Институт за напредни студии|Институтот за напредни студии]] во [[Принстон (Њу Џерси)|Принстон]], [[Њу Џерси]]. Го проучувал многутелниот проблем на колективните [[Осцилација|осцилации]] на квантномеханичкиот систем. Следната година, се вратил во Јапонија и ја предложил [[Томонга-Лутингерова течност|Томонга-Лутингеровата течност]]. Во 1965, бил награден со [[Нобелова награда за физика]], заедно со [[Џулијан Швингер]] и [[Ричард Фајнман]] „за основоположничката работа на полето на квантната електродинамика, со далекусежни последици во физиката на елементарните честички, а особено за пронаоѓањето на [[ренормализациски]]от метод“. Починал од рак на грлото во [[Токио]] во 1979.