Киевско-печерска лавра: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎18 век: Правописно подобрување, replaced: 19 векXIX век, 18 векXVIII век
с →‎Основање: Правописна исправка, replaced: себе си → себеси
Ред 108:
Уште истата година во Киев пристигнал од [[Света Гора]], каде што добил монашки постриж во манастирот Есфигмен, преподобниот [[Антониј Печерски]] во пештерата на Иларион. Според легендата, игуменот се упати во [[Киевска Рус]] за да го основа на овие простори монаштвото. Тој избрал една пештера кај [[Киев]]. Кога околу него се собрале желните за монашки живот, тогаш тој го поставил за игумен [[Теодосиј Печерски]], а самиот останал во пештерата до својата смрт. Десет години покасно, Антониј, кој секогаш се стремил кон обединување, за нов игумен го поставил Варлан и се настанил на соседниот рид. Таму тој основал нова ќелија односно нов комплекс, кој подоцна бил наречен комплекс на Блиските пештери или Антониевите пештери. Теодосиевите пешттери пак останале со имеѕто Далечни пештери. Во следните години, манастирот нараснал и станал матица на руското монаштво.
 
Десет години по-късно, когато братята били вече двадесетина души, преподобният Антоний, който винаги се стремил към уединение, поставил за игумен преп. Варлаам и се уединил на съседния хълм. Там той изкопал за себе сисебеси нова келия и положил с нея създаването на нов пещерен комплекс, който по-късно бил наречен Близките (Антониеви) пещери. Теодосиевите пещери пък останали с името Далечните пещери.
 
Во [[1073]] година, Антониј починал и бил погребан во пештерите. Во следните години, во нив започнале да се погребуваат и останатите браќа монаси, ископувајќи ги пештерите и до два метри. Телото на починатиот го ставале на даска и го заштитувале со дрвен капак. На втората година од смртта, монасите ги откривале гробовите и нивните мошти ги пренесувале во крипта.