Александар Сергеевич Пушкин: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
→‎Животопис: дополнување
Ред 4:
== Животопис ==
[[Податотека:RR5009-0012R 200-летие со дня рождения А.С. Пушкина.gif|left|thumb|Пушкиниот автопортрет на монета од рубља, [[1999]].]]
Таткото на Пушкин, Сергеј Љвович, потекнувал од сиромашно [[Благородништво|благородничко]] [[семејство]] чии корени водат потекло потекнувале од [[12 век]]. Прадедо на неговата мајка бил Абрам Петрович Ханибал ([[Ибрахим Петрович Ханибал]]), [[Етиопија|Етиопјанец]] од кралски род, кој бил заробен од [[Турци]]те како осумгодишно дете, додека според друга теорија се претпоставува дека потекнувал од некој [[султан]]ат во близина на денешната држава [[Чад]].<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 7.</ref> Тој бил купен како [[роб]] иво [[Цариград]] од поклонетстрана на српскиот [[Петардипломат]] Велики[[Сава Владиславиќ]], потоакој му го отстапил на рускиот [[амбасадор]] во Цариград, а тој му го поклонил на [[РусијаПетар Велики]]. кадеЦарот му станал очув на детето, му го дал презимето Ханибал и го оженил со една руска благородничка. Така, Ханибал станал голем воин, [[инженер]] и благородник. подПушкин покровителствотоја назнаел неговиотоваа очувисторија која ја опишал во романот „[[Арапот на Петар Велики]].<ref>Milorad ЗаPavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 31.</ref> Исто така, за своето потекло Пушкин пее во песната „Мојот родослов“ (1830) во која вели: „мојата лоза е стара“, „јас сум син на некакви старински бољари“, неговиот предок Рача му служел верно на [[Александар Невски]], другите предци верно му служеле на царот [[Иван Грозни]], неговите предци ја потпишале повелбата со која на власт дошла династијата [[Романови]], царот [[Петар Велики]] го обесил неговиот предедо, еден негов предок му бил верен на царот [[Петар III (Русија)|Петар III]] и поради тоа завршил в затвор, а во песната пее и за дедо му Ханибал.<ref>A. S. Puškin, ''Lirika''. Rad, Beograd, 1979, стр. 224-226.</ref> <ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 7.</ref>
 
Пушкин останал рано без родителската грижа и бил воспитуван во кругот на семејството, здобивајќи се со љубов кон [[книжевност]]а и учејќи го [[Француски јазик|францускиот јазик]] од домашните учители. Првата лектира му биле делата на [[Хомер]], [[Вергилиј]] и [[Хорациј]], [[Молиер]], [[Жан-Жак Русо|Русо]], [[Торквато Тасо|Тасо]], [[Жан Расин|Расин]], [[Волтер]], [[Лафонтен]], [[Державин]], Озеров, Карамзин и Фонвизин, Књажњин итн., а во неговиот дом често гостувале видните руски писатели, како Карамзин, Дмитриев, Баќушков, Херасков и други.<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 7.</ref> Сепак, најголем впечаток му оставиле приказните што му ги раскажувала дадилката Арина Родионовна.<ref name="ReferenceB">„Поговор“, во: А. С. Пушкин, ''Капетановата ќерка'', Скопје: Кочо Рацин, 1966, стр. 142.</ref> Од 1811 до 1817 година учел во престижниот лицеј во [[Царско Село]], во близина на [[Санкт Петербург]], каде имал среќа да му предаваат и наставници со либерални сфаќања, како Гаљич кој бил противник на [[Класицизам|класицистичката]] книжевна теорија, а таму ги објавил и своите први песни.<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 7.</ref><ref name="ReferenceA"/><ref name="ReferenceB"/> Подоцна, тој ги опеал среќните денови поминати во лицејот во Царско Село, како во песната „Царскоселската статуа“ (1830)<ref>A. S. Puškin, ''Lirika''. Rad, Beograd, 1979, стр. 214.</ref> или пак „Prologue“ (1836) во која пее: „... сега одам на поклонение во Царско Село... Царско Село! ... игрите во лицејот, нашите предавања...“<ref>A. S. Puškin, ''Lirika''. Rad, Beograd, 1979, стр. 305.</ref>