Википедија

Евгениј Онегин: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
дополнување
Ред 20:
}}
 
'''„Евгениј Онегин“''' ([[руски]]: ''Евгений Онегин'') — [[роман]] во стихови одна [[Александар Пушкин]]. Делото претставува класика на [[Руска книжевност|руската книжевност]], а истоимениот [[протагонист]] е модел и пример за многу руски кнжевницикнижевници. Романот е издаден пово деловинеколку како серијалделови помеѓу [[1825]] и [[1832]] година. Првото целосно издание било издадено во [[1833]] година, додека денешната прифатенаопштоприфатена верзија е заснована на изданието од [[1837]] година.
 
Темата во романот е младешката, идеализирана и неостварена [[љубов]] на Татјана кон Онегин и нејзиното созревање. Времето на случување се дваесеттите години од [[19 век]], во [[Петроград]], наво едно село и во [[Москва]]. Дејствието се одвива по хронолошки ред со паралелен развој на неколку сижејни линии. Самиот писател ја доживеал судбината на својот лик Владимир Ленски (и Пушкин починал во [[двобој]]). По истиот роман, [[Петар Илич Чајковски]] ја напишал „[[Евгениј Онегин (опера)|истоимената]]“ опера. Делото е преведено на неколку светски [[Јазик|јазици]] и се смета за едноеден од најголемите светски класики кои некогаш биле создаденикласици.▼
Темата во романот е младешката, идеализирана и неостварена љубов на Татјана кон Онегин и нејзиното созревање.
▲Времето на случување се дваесеттите години од [[19 век]], во [[Петроград]], на село и во [[Москва]]. Дејствието се одвива по хронолошки ред со паралелен развој на неколку сижејни линии. Самиот писател ја доживеал судбината на својот лик Владимир Ленски (починал во двобој). По истиот роман, [[Петар Илич Чајковски]] ја напишал [[Евгениј Онегин (опера)|истоимената]] опера. Делото е преведено на неколку светски јазици и се смета за едно од најголемите светски класики кои некогаш биле создадени.
 
==Ликови==
* ''Онегин'' е типичен претставник на својата генерација и позиција во руското општество од почетокот на [[19 век]]. Во себе содржи и некои црти што ги поседува неговиот книжевен двојник, „[[Странствувањето на Чајлд Харолд|Чајлд Харолд]]“. Пушкин немал намера да создаде јунак со гордо и осамено романтичарско его, туку да најде некоја „средна линија“, посакувајќи неговиот јунак да биде поблиску до обичниот човек. Онегин е образован и интелигентен, но тоа не е доволно за да постигне среќа. Тој своите духовни сили ги троши на ништо: на балови и досадување. Ни љубовта кај него нема некое повисоко место во хиерархијата на човечките вредности. Затоа е рамнодушен кога ја запознава прекрасната Татјана, бидејќи мрзоволноста веќе станала дел од неговиот духовен простор. И наместо искрено да ги насочи своите чувства кон Татјана, тој необјасниво кокетира со нејзината сестра Олга, а потоа го убива наЛенски двобојво Ленскидвобој.
Ликот на Онегин го сочинуваат три основни елементи: [[Автобиографија|автобиографскиот]] елемент во кој се огледа самиот автор, кој сепак се ограничил, нарекувајќи го Онегин свој пријател и истакнувајќи ги разликите меѓу себе и својот книжевен лик; втората компонента ја сочинуваат оние особини кои од Онегин прават типичен лик на рускиот млад човек од 19 век - трагедијата на човекот кој ја согледал бесмисленоста на својата средина која успеал да ја напушти, но никогаш не ги надминал предрасудите на средината која го воспитала. Иако заминува на село, Онегин не е способен да ја согледа огромната сила на народот кој живее пред неговите очи. Иако се одликува со високо образование, тој не е способен да се ослободи од општествените конвенции и само поради општествените конвенции го прифаќа бесмислениот двобој со Ленски, а потоа паѓа во длабоко разочарување и се препушта на скитнички живот. Неспособен во себе да ја пронајде смислата на животот, тој претрпува уште еден пораз пред општествените конвенции. Тој ги сфаќа лицемерието, бесперспективноста и незавидната улога на својата класа и му пристапува на [[револуционер]]ното движење, но и таму ги среќава луѓето од својата класа кои се вртат во маѓепсаниот свет на своите класни погледи.<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 19-20.</ref>
* ''Ленски'' е поларна спротивност на Онегин. Млад поет кој пишува наивно, но е со вистинско чувство во неговата потрага по вистината и љубовта кон Олга. Тој е поборник за германскиот романтизам. Според некои критичари овој лик претставува автопортрет на авторот од младоста, од неговите лицејски денови. Ленски е романтичар, со нежна психолошка конституција.▼
 
* ''Татјана'' е меланхолична, контемплативна и повлечена ќерка на провинциски сопственик. Таа има чисто, искрено срце и ја сака природата и француски љубовни романи. На Онегин отпочеток му изгледа наивна нејзината вљубеност, но ќе ја засака дури откако таа ќе стане дама. Таа и покрај тоа што не крие дека сè уште го сака Онегин, сепак го одбива, бидејќи е мажена, а бракот според неа, ја подразбира верноста кон избраникот.▼
▲* ''Ленски'' е поларна спротивност на Онегин. Млад поет кој пишува наивно, но е со вистинско чувство во неговата потрага по вистината и љубовта кон Олга. Тој е поборник за германскиот романтизам. Според некои критичари овој лик претставува автопортрет на авторот од младоста, од неговите лицејски денови. Ленски е романтичар, со нежна психолошка конституција.
* Меѓу другите ликови во романот се и оние припадници на повисокиот [[петроград]]ски слој, безделници, меѓу кои се губат и интелигентните луѓе, како Онегин.▼
 
▲* ''Татјана'' е меланхолична, контемплативна и повлечена ќерка на провинциски сопственик. Таа има чисто, искрено срце и ја сака природата и француски љубовни романи. На Онегин отпочеток му изгледа наивна нејзината вљубеност, но ќе ја засака дури откако таа ќе стане дама. Таа и покрај тоа што не крие дека сè уште го сака Онегин, сепак го одбива, бидејќи е мажена, а бракотза спореднеа неа,[[брак]]от ја подразбира верноста кон избраникот.
 
▲* Меѓу другите ликови во романот се и оние припадници на повисокиот [[петроград]]ски слој, безделници, меѓу кои се губат и интелигентните луѓе, како Онегин.
 
==Настанувањето на делото==
Ред 39 ⟶ 42:
 
==Осврт кон делото==
„Евгениј Онегин“ претставува најкомплексен израз на Пушкиновото спротивставување на [[Романтизам|романтичарската]] форма и [[Реализам|реалистичната]] содржина - постапка која е карактеристична за творештвото на Пушкин. Во него се моќно здружени националните и интернационалните книжевни концепции, реалистичната опсервација и реалистичниот речник со постапката во која е пренесено романтичарското искуство. Веројатно за комплексноста на делото придонесува и тоа што било пишувано долго време, цели осум години, во различни услови, во времето на младоста и уметничката зрелост на Пушкин, под различни книжевни и други влијанија, во различни политички прилики итн. На тој начин, делото еволуирало и се менувало заедно со неговиот автор. Така создадено, тоа предизвикало различни последици, доживеало различен прием кај читателите и кај критиката, но извршило пресудно влијание во [[руска книжевност|руската книжевност]]. Во него, Пушкин дал уметнички пресек на руското општество во првата четвртина од [[19 век]], претставувајќи еден вид [[енциклопедија]] на сите општествени сталежи (од [[Благородништво|благородништвото]] до селанството) и на сите типични ликови (од интелектуалците до дадилките). Временски е прикажано созревањето на една генерација, а просторно е дадена цела лепеза од слики (престолнината, руското [[село]], [[Крим]] и [[Кавказ]]). Но, романот не е само сведок на материјалниот свет од таа епоха, туку претставува огледало на воспитувањето, лектирата, политичките движења и културните стремежи, типични за тоа време.<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 17-18.</ref>
<ref>Milorad Pavić, „Predgovor“, во: A. S. Puškin, ''Lirika''. Beograd: Rad, 1979, стр. 17-25.</ref>
 
==Изданија на македонски јазик==
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Евгениј_Онегин“