Виница: Разлика помеѓу преработките

== Историја ==

[[Податотека:41Psalm.jpg|мини|лево|Теракотна икона 41-ви псалм Давидов, V-VI век]]

Подрачјето на Виница било населено во времето на [[неолит]]от (од [[12 век п.н.е.|12]] до [[6 век п.н.е.]]), според пронајдените материјали од [[Виничко Кале]] и околните археолошки наоѓалишта. Во [[антика]]та, подрачјето го населиле Пејонците. Сегашниот град потекнува од [[Византиско царство|Византиска]] [[тврдина]], која била центар на производство со [[вино]]. [[Лоза|Лозните насади]] на виничкиот рид биле напуштени по [[1980]] кога поактивно започнале археолошките истражувања.<ref>[http://www.opstinavinica.gov.mk/mak/index.asp?id=164 Историја на Виница]</ref>

 

[[Евлија Челебија]] во втората половина на 17 век, за ова мало место забележал: „Патувајќи четири часа низ гори и планини, пристигнав во Виница, познато место по големиот пазар на земјоделско-сточарски производи. Местото го викаат Јени-пазар (Нов-пазар)“. Поради овој голем и богат пазар со стока, кој инаку се одржувал секоја недела, Виница подолг период била именувана токму во белешките на Челебија.

 

Како поголема селска населба се развила во XIX век кога била формирана чаршијата и кога станала трговски и пазарен центар за селата од левата страна на [[Брегалница]]. Богатиот сточен пазар и одржувањето на два панаѓури годишно овозможило во населбата да постојат покрај повеќето трговски и занаетчиски дуќани и 10 анови. Како резултат на економскиот подем во 1858 година во Виница била изградена голема и убава црква посветена на св. Арахангел Михаил. Во 1870 година, Виница имала 200 куќи со околу илјада жители. Во годините од 1894 до 1897 година Виница, во периодот од активностите на револуционерната организација на Македонија, служела како главен пункт и канал на [[Македонска револуционерна организација|Тајната македонско-одринска револуционерна организација]] (ТМОРО), но и како складиште за оружје и муниција и архивски материјали. Во Виница од 1897 година, луѓе кои немале заеднички идеи со револуционерното дело на организацијата, влегле во Виница, ја нападнале куќата на Ќазим-ага. Оваа бандитска група ја ограбила куќата на агата, а него го убила. Веднаш по овој настан, Турците ја провалиле Организацијата, додека над стотина жители од Виница и околните места биле заробени, измачувани и испратени во заточеништво. Овој настан во историјата на Македонија е познат како „[[Виничка афера]]“.<ref>Македонските градови во турско време, Зоран Сенев, Киро Герасимов, Кочани, 2004, стр. 19</ref>