Катарина Бранковиќ: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:ЕкспедицијаЛакавичко 90.jpg|мини|лево|Манастирот „Свети Стефан“ во Конче]]

По смртта на нејзиниот маж во [[Опсада на Белград (1456)|Опсадата на Белград во 1456]], Катарина се одрекла од сите свои поседи во денешна Словенија и Хрватска, освен [[Кршко]], во замена за одредена годишна надокнада од 2000 дукати, а во 1460 година ги продала сите свои поседи во Славонија на [[Фридрих III (Свето Римско Царство)|Фридрих III]] за 29000 златни гулдени. Ја пропатувала Италија, Крф, Дубровник и на крајот се вратила на теритооријата на Македонија кај својата сестра Мара, вдовица на султанот Мурат II. Заедно со својата сестра помогнале во склучување на [[Договор од Цариград (1479)|Цариградскиот мир]] после [[Отоманско-венецијанска војна (1463–1479)|Отоманско-венециската војна]]. За таа цел праќала делегати во Венеција помеѓу 1470 и 1472 година, и заедно со сестра ѝ ги водела венециските пратеници во Цариград. По смртта на сестра ѝ во 1487 година, ја презела грижата за светогорските манастири. Пред смртта се одрекла од своите поседи во Кршко во замена за годишна надокнада. Умрела во 1491 во селото [[Конче]], каде и била погребана во локалната црква посветена на [[Конечки манастир|Свети Стефан]].

 

== Наводи ==