Јулијан Отпадникот: Разлика помеѓу преработките

Се родил во [[Цариград]] во семејството на [[Јулиј Константиј]] (консул во [[335]] година), брат на [[Константин Велики]], и неговата втора сопруга Василина, двајцата христијани. Мајка му умрела скоро по неговото раѓане, а во [[337]] година како дете Јулијан го видел убиството на својот татко, извршено по наредба на чичко му [[Константиј II]]. Тој и неговиот полубрат [[Гал]] прво растеле во [[Витинија]], а потоа во царската вила Мацелум, [[Кападокија]], [[Мала Азија]]. За нивното воспитание се грижел арианскиотаријанскиот епископ на [[Никомедија]] [[ЕусебијЕвсевиј Никомедиски|Евсевиј]]. За разлика од Гал, којшто бил свиреп и распуштен, Јулијан многу читал, имал одлична памет, освен грчки знаел и латински. Со голема желба учествувал во воените вежби, бил мошне мобилен и силен иако не бил висок. На 18 годишна возраст се преселил во Цариград. Бидејќи му се допаѓало да се шета низ градот како обичен човек и да зборува со луѓето, почнале да зборуват за него дека би можел да управува добро со Римското Царство. Тоа го загрижило царот и наскоро по тоа го испратил во [[Никомедија]]. Тука се сретнал со [[Максим Ефески]], прочуен со својата омраза кон христијанството. Во тие години почнал да учи [[неоплатонизам]] прво при филозофот [[Едесиј Кападокијски|Едесиј]], а потоа и при неговиот ученик [[Максим Ефески|Максим]], упорно читал и за пророкувањa. [[354]] година бил повикан во дворот во [[Милано]] и држан таму. На следната година добил дозвола да се школува во [[Атина]], каде што се сретнал со свети [[Григориј Назијански]] и свети [[Василиј Кесаријски]].

[[351]] година неговиот полубрат Гал бил прогласен за кајсар на истокот. Но тој се покажал неспособен раководител и бил осомничен во предавство кон царот. Константиј II го повикал кај себе во [[354]] година, а по патот бил убиен. Јулијан исто така бил осомничен и затворен за седум месеци во [[Милано|Медиоланум]], сè додека траела истрагата. По настојување на жената на Константиј II, ЕусебијаЕвсевија, Јулијан бил ослободен и му било дозволено да се врати во [[Атина]] да го заврши образованието. Константиј II немал деца, а Јулијан останал единствениот жив маж од неговото семејство. На следната година Константиј II го повикал кај себе, му доделил титулата „цезар“ и го прогласил за управител на галските и германските провинциј, коишто тогаш биле ограбувани од германските племиња. Го венчал за својата сестра Елена и го испратил начело на војската во [[Галија]]. На тој начин царот покажал голема доверба во него. Но имало и сомежи дека тоа го направил со надеж дека младиот и неискусен војсководец ќе загине во жестоката војна. Дури зборувале дека не би го издржал ѕвекот на оружјето (Марцелин).

* Слово III. Величење во чест на ЕусебијаЕвсевија