Бугари: Разлика помеѓу преработките
| [непроверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 415:
[[Податотека:Bgnr.jpg|300px|left|thumb|Бугари празнуваат Водици.]]
Од историска гледна точка денешните Бугари настанале со мешање на различни народи во [[Прво Бугарско Царство|Првото Бугарско Царство]] во периодот од 7 до 10 век, од кои најважен удел имале [[Тракијци|Тракијците]], [[Стари Словени|старите Словени]] и делот од [[Прабугари]]те кои се населиле на [[Балкан]]от.<ref>{{Наведена мрежна страница|url=https://www.britannica.com/topic/Bulgar|title=Bulgar {{!}} people|work=Encyclopedia Britannica|language=en|accessdate=}}</ref><ref>Ангелов Д., [http://www.kroraina.com/knigi/da/index.html ''Образуване на българската народност''], Наука и изкуство, София, 1971 г., стр. 136, 215 {{bg}}</ref> Во етногенезата на Бугарите има исто така [[Келти|келтски]], [[
Од домородното тракиско население биле земени одредени културни и етнички елементи.<ref>"The so-called Bulgar inscriptions are, with few exceptions, written in Greek rather than in Turkic runes; they mention officials with late antique titles, and use late Antique terminology and indictional dating. Contemporary Byzantine inscriptions are not obviously similar, implying that this (Bulgar) epigraphic habit was not imported from Constantinople but was a local Bulgar development, or rather, it was an indigenous 'Roman' inheritance." ''Nicopolis ad Istrium: Backward and Balkan'', by M Whittow.</ref><ref>"Many Thracian survivals have been detected in the sphere of Bulgarian national costume and folk tradition." The Bulgarians: from pagan times to the Ottoman conquest, David Marshall Lang, Westview Press, 1976, ISBN 0-89158-530-3, p. 27.</ref> [[Тракиски јазик|Тракискиот јазик]] сè уште се зборувал во 6 век, а потоа веројатно исчезнал,<ref>Bulgarian historical review, Publishing House of the Bulgarian Academy of Sciences, pp. 53</ref><ref>''The Oxford Encyclopedia of Ancient Greece and Rome'', 7th edition, pp. 57</ref><ref>Ethnic Continuity in the Carpatho-Danubian Area, Elemér Illyés</ref> но тоа што во подоцнежниот период Бугарите ги замениле долго воспоставените грчки/латински топоними со тракиски може да сугерира дека тракискиот јазик и тогаш не бил целосно уништен.<ref>{{cite book|last1=editors|last2=Mallory|first2=J.P.|last3=Adams|first3=D.Q.|title=Encyclopedia of Indo-European culture|isbn=9781884964985|page=576|year=1997}}</ref> Според археолошките докази од доцните периоди на римското владеење, Римјаните не го намалиле значително бројот на Тракијците во поголемите градови. До 4 век, најголемиот град Сердика (денешна Софија) имала претежно тракиско население засновано врз епиграфски докази, што покажува преовладувачки латино-тракиски имиња, но потоа имињата биле целосно заменети со христијански.<ref>Sofia - 127 years capital. Sofia Municipality</ref>
| |||