Ловокрадство: Разлика помеѓу преработките

Во 1998 година, [[Науки за животна средина|научниците за животна средина]] од [[Универзитет во Масачусетс Амхерст|Универзитетот во Масачусетс Амхерст]] го предложиле концептот на ловокрадство како [[еколошки криминал]], дефинирајќи ја како незаконска секоја активност што е во спротивност со [[закон]]от и воспоставените прописи за заштита на обновливите извори на [[природни ресурси]], вклучувајќи го и нелегаленио лов на [[диви животни]] со намера поседување, транспортирање, консумирање или [[продажба]] и користење на нивни делови. Тие сметале дека ловокрадството е едно од најсериозните закани за опстанокот на растителните и животинските видови. <ref name="Muth1998" /> [[Биолог|Биолозите]] и заштитниците на дивите животни сметаат дека криволовот има штетно влијание врз [[биодиверзитетбиоразновидност]]ота како внатре така и надвор од [[заштитено подрачје|заштитените подрачја]], затоа што со опаѓање на популацијата на диви животни, постои нивно локално исцрпување и нарушување на функционалноста на [[екосистем]]от.<ref name="Lindsey2012">{{наведена книга |author1=Lindsey, P. |author2=Balme, G. |author3=Becker, M. |author4=Begg, C. |author5=Bento, C. |author6=Bocchino, C. |author7=Dickman, A. |author8=Diggle, R. |author9=Eves, H. |author10=Henschel, P. |author11=Lewis, D. |author12=Marnewick, K. |author13=Mattheus, J. |author14=McNutt, J. W. |author15=McRobb, R. |author16=Midlane, N. |display-authors=etal |year=2012 |title=Illegal hunting and the bush-meat trade in savanna Africa: drivers, impacts and solutions to address the problem |location=New York |publisher=Panthera, [[Zoological Society of London]], [[Wildlife Conservation Society]] |url= |chapter= |chapterurl= |isbn=}}</ref>

Развојот на современите права за лов е тесно поврзан со релативно модерната идеја за ексклузивна сопственост на приватно земјиште. Во 17 и 18 век, ограничувањата на ловот и правото на пукање на приватна сопственост биле воспоставени од ловочуварите и шумарите. Тие варделе од употреба на шумите од несопствениците, на пр. собирање смола, пасење во шума и право на селаните да ловат и да риболоват. Сепак, релативно лесниот пристап до [[пушка|пушки]] сè повеќе им овозможувало на селаните слугите да криволоват до крајот на 18 век.<ref>{{Наведена книга |url=https://books.google.com/books?id=5IT16_DDq4gC |title=Allmende und Allmendaufhebung: vergleichende Studien zum Spätmittelalter bis Zu den Agrarreformen des 18./19. Jahrhunderts |last=Zückert |first=H. |date=2003 |publisher=Lucius & Lucius |isbn=9783828202269 |language=de}}</ref> Ловот се користел во 18 век како театрална демонстрација на аристократското владеење врз земјата и имал силно влијание врз моделот на употреба на земјиштето.<ref>{{Наведени вести |url=http://www.sehepunkte.de/2004/02/3754.html |title=Sehepunkte – Rezension von: Ebersberg oder das Ende der Wildnis – Ausgabe 4 (2004), Nr. 2, review of Rainer Beck: Ebersberg oder das Ende der Wildnis (Ebersberg and the end of wilderness), 2003 |website=www.sehepunkte.de |access-date=}}</ref> Ловокрадството не само што ги кршело имотните права, туку било во симболичен судир со аристократската моќ. За време на периодот помеѓу 1830 и 1848 година, имало зголемување на смртноста предизвикана од ловокрадство во [[Баварија]].<ref name=":1">{{Наведени вести |url=https://www.historisches-lexikon-bayerns.de/index.php5?title=Wilderei&pdf=true#d.29_Zunahme_der_Wilderei_ab_1830 |title=Wilderei – Historisches Lexikon Bayerns, poaching entry in the Bavarian historical encyclopedia |last=Freitag |first=W. |date=2013 |website=www.historisches-lexikon-bayerns.de |access-date=10. 9. 2016 |archive-url=https://web.archive.org/web/20160914153235/https://www.historisches-lexikon-bayerns.de/index.php5?title=Wilderei&pdf=true#d.29_Zunahme_der_Wilderei_ab_1830 |archive-date=14. 9. 2016 |url-status=dead }}</ref> [[Германска револуција 1848-1849|Германската револуција 1848-49]] се толкувала како општа дозвола за ловокрадство во Баварија. Реформата на законот за ловство во 1849 година го ограничил законскиот лов на богатите земјопоседници и буржоазијата, кои можеле да плаќаат такси за лов, и довело до разочарување и постојана поддршка на ловокрадците меѓу луѓето.<Refref name = ": 1" /> Некои од граничните региони, каде шверцот бил важен, покажале особено силен отпор. Во 1849 година, од баварските воени сили било побарано да окупираат голем број општини во пограничната област со Австрија. Во [[Валгау]] (сега дел од [[Гармиш-Партенкирхен]]) и во Лакенхаузер во Баварската шума, секое домаќинство морало да храни и прими по еден војник еден месец како дел од воената мисија за да ги смири немирите. Лакенхајзерите имале неколку кавги околу ловокрадството на елените со австриските шумари и војската, а биле познати и како вооружени „пертлиски ловокрадци“ (Кеке Вајлдерер).<ref name=Krauss1997/>

Во 1087 година, една песна со наслов „Римите на кралот Вилијам“ содржана во „Хроника на Питерборо“ го изразила англиското незадоволство од строгите нови закони. Ловокрадството е романтизирано во литературата уште од времето на [[балада]]та за [[Робин Худ]], како аспект на „зелената шума“ на Весела Англија. Во една приказна, Робин Худ е прикажан како му нуди на кралот [[Ричард I| Ричард Лавовско Срце]] еленско месо нелегално уловено во шумата Шервуд, а кралот го занемарува фактот дека овој лов претставува голем престап. Распространетата прифатеност на оваа вообичаена криминална активност е содржана во забелешката '' Non est inquirendum, unde venit venison '' ("Нема потреба да се прашувам од каде потекнува ловецот"), која ја запишал [[Гијом Биде]] во на неговото дело '' Traitte de la vénerie ''.<ref>Budé, G. (1861). [https://archive.org/stream/traittedelavner00chevgoog#page/n10/mode/2up ''Traitte de la vénerie'']. Auguste Aubry, Paris. Reported by Sir Walter Scott, ''[[The Fortunes of Nigel]]'', Ch. 31: "The knave deer-stealers have an apt phrase, Non est inquirendum unde venit venison"; [[Henry Thoreau]], and [[Simon Schama]], ''Landscape and Memory'', 1995:137, reporting [[William Gilpin (priest)|William Gilpin]], ''Remarks on Forest Scenery''.</ref> Меѓутоа, англиското благородништво и земјопоседниците биле на долг рок исклучително успешни во спроведувањето на современиот концепт на сопственост, изразен на пр. во оградување на заедничкото земјиште и подоцна во брдско расчистување, кое се состоело од [[присилно раселување]] луѓе од традиционално закупеното земјиште и некогаш заедничкото земјиште. Во 19 век дошло до пораст на законодавните акти, како што биле „Законот за ноќен криволов“ (1828) и „Законот за дивеч“ (1831) во Велика Британија и други закони и други места.