Галички дијалект: Разлика помеѓу преработките

* Во консонантскиотсогласниот систем, како најспецифична диференцијална црта во однос на другите дебарски говори е тоа што овој говор не ги познава фонемите ''ѕ'' и ''џ''. Лексемите кои во другите говори и во стандардниот јазик се јавуваат со овие согласки, овде како нивна замена се употребуваат ''з'' и ''ж'': ''звезда, звер''; ''жеп, жамија, ожа, жигер, жам'' итн.

* КонсонантскитеСогласкаските групи *''tj *dj'' ги наоѓаме во гласовите ''ќ'' и ''ѓ'': ''меќава, вруќина,'' а во помал број случаи застапени се и разновидностите ''шч'' или ''ш'': ''лешча, плешчи, машче'', односно ''ж'': ''прежа'' (''преѓа''). И во другите случаи, за разлика од целото дебарско говорно подрачје консонантскатасогласната група ''шт'' се јавува како ''шч'', а ''жд'' се скратила во ''ж'': ''гушчер, глужот'', ''дожот.''

* КонсонантотСогласката ''њ'' во овој говор добро се чува и се јавува во оние примери во кои се јавува и во стандардниот јазик: ''коњ, коњче, бања, јадење, пилиња, планиње''.

* Во Дебарско Поле, Долна Река, Дримкол и Голо Брдо, консонантскатасогласната група ''*čr-'' се јавува со резултат ''чǎр-'': ''чǎрпит, чǎрвец, чǎрвојадина,'' во Малесија како ''цǎр-'': ''цǎрн, цǎрвен'', а во Мала Река во сите осум села се јавува како ''цр-'': ''црв, црпет''.<ref name="ReferenceA">Дијалектите на македонскиот јазик, Божидар Видоески, 1998, том 1, Скопје</ref>