Фазна контрола: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Создадено преведувајќи ја страницата „Phase-fired controller
с Правописна исправка, replaced: префрлува → префрла
Ред 1:
 
[[Податотека:Regulated_rectifier.gif|десно|мини| Поправен напон регулиран со фазна контрола]]
'''Фазна контрола''' ( '''PFC''' ), исто така наречена фазно сечење или „фаза на агол контрола“, е метод за ограничување на моќноста, применет на [[Наизменична струја|наизменични]] напони. Работи со модулирање на [[тиристор]], SCR, триак, тиратрон или други вакви затворени уреди слични на [[диода]] во и надвор од спроводливоста во однапред одредена фаза на применетата бранова форма.
Ред 11 ⟶ 10:
Повеќето контролни контроли кои работат со фаза, користат тиристори или други уреди за вклучување во цврста состојба како нивни контролни елементи. Контролорите базирани на тиристор можат да користат тиристори за исклучување на портата (GTO), дозволувајќи им на контролорот не само да одлучи кога да го вклучи излезот, туку и кога да го исклучи, наместо да чека да се врати брановата форма на нула.
 
=== Намалување на излезот со префрлувањепрефрлање ===
Фазен контролер, како напојување со вклучен режим на топологија на бак, е во состојба да испорача максимум на излез еднаков на оној што е присутен на неговиот влез, минус сите загуби што се појавуваат во самите контролни елементи. Под услов модулацијата за време на секој циклус да биде предвидлива или повторлива, како што е на електричната мрежа на националната мрежа, за да се добие излез помал од неговиот влез, контролата со фазен режим едноставно се исклучува за даден фазен агол на циклусот на модулација на влезот. Со активирање на уредот во спроводливост под агол на фаза поголем од 0 степени, точка по започнувањето на циклусот на модулација, дел од вкупната енергија во рамките на секој циклус е присутен на излезот.
 
Ред 22 ⟶ 21:
Најчеста примена е во прекинувачите за затемнетост за контрола на домашно осветлување.
 
За индустриски апликации претходно, како снабдување за такви елементи се користеле исклучително скапи и тешки повеќе-прислушувани [[Трансформатор|трансформаторитрансформатор]]и, при што соодветната чешма за ликвидација беше поврзана со елементот за да се добие посакуваната температура. Ова ја ограничи резолуцијата на температурата на бројот на достапни комбинации на чешми. Тие честопати се наоѓаат во контролорите дизајнирани за опрема како што се електрични печки и печки.
 
Во модерната, обично голема моќна опрема, трансформаторот се заменува со контролори со погон што го поврзуваат товарот директно со мрежата, што резултира во значително поевтин и полесен систем. Сепак, методот обично е ограничен на употреба во опрема што би било нереално без него. Ова е затоа што отстранувањето на мрежниот трансформатор значи дека товарот има електричен континуитет со влезот. За индустриските печки и печки, влезот е честопати национална мрежа наизменична струја, којашто е електрично повикувана на земја. Со излезот на контролорот упатен на земја, корисникот треба да биде само во контакт со земјата и еден од излезните терминали за да ризикува да добие електричен удар. Со многу опрема со голема моќност што работат од трифазни 415 V, влезови со голема струја и има заштитено (заземјно) присутно кабина или рамка, ова е сериозен ризик што мора внимателно да се процени.
 
=== Историја ===
Првиот патент за фазни контролери произлегува од 1912 година.  Сепак, реализацијата за првпат била можна во 1920-тите, кога станале достапни исправувачите на вентил со жива-лак со контролни мрежи. Сепак, овој метод на регулација на напонот не бил вообичаен во тоа време, поради ограничувањата на вентилите на живиот лак. Таа стана широко распространета со пронаоѓањето на [[Тиристор|тиристоритиристор]]и во цврста состојба на крајот на 1950-тите.
 
== Поврзано ==
[[Контролори со пукање]]
 
[[Категорија:Пренос на податоци]]
[[Категорија:Протоколи на физичко ниво]]