Византиско иконоборство: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград (6), константинопол → цариград |
с →Втор период (814-842): Правописна исправка, replaced: превзе → презе |
||
Ред 22:
== Втор период (814-842)==
Така по 27 години повторно се појавиле иконоборци, на чело со [[Лав V Ерменец]] (813-820). Најголеми поборници за иконите, овој пат, биле игуменот на Студискиот манастир [[Теодор Студит]], патријархот Никифор, а [[папа Паскал I]] изреагирал како и Григориј II. И во тој период многумина кои ги почитувале иконите биле протерувани, мачени и убивани. Во [[820]] година [[Лав V]] бил убиен од еден од неговите генерали, [[Михаил II]], кој го
Наследник на Михаил станал Теофил, кој го продолжил делото на својот татко. По неговата смрт пак, на негово место застанала неговата сопруга Теодора, бидејќи неговиот син Михаил III имал само три години. Теодора ги почитувала иконите и таа го започнала истиот процес како и царица Ирена. На Поместниот Цариградски Собор (842) ги потврдила во сета сила актите на Седмиот вселенски собор. На тогашниот патријарх иконоборец [[Јован VII Цариградски]] му бил даден избор да ги прифати иконите или да се пензионира, а на негово место бил поставен [[Методиј I Цариградски]].
| |||