Микенски јазик: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
ситна поправка
с →‎Фонологија и ортографија: Замена со македонско име на предлошката, replaced: {{IPA| → {{МФА| (3)
Ред 12:
Микенскиот јазик е зачуван во облик на писанија во [[Линеарно писмо Б|линеарното писмо Б]], и се состои од 200 слоговни знаци и логограми. Бидејќи линеарното писмо Б се развило од [[Линеарно писмо А|линеарното писмо А]], писмото на недешифрираниот [[Етеокритски јазик|минојски]] кој не бил воопшто сроден со грчкиот, тоа наполно не ја рефлектира микенската [[фонетика]]: согласните грстови мораат да се разложуваат [[ортографија|ортографски]], и буквите ''р'' и ''л'' не се сѐ уште правилно подвоени, нити пак имаме подвојување за грчките фонолошки категории гласовни/безгласовни (освен денталите ''д'', ''т'') и аспирираните/неаспирираните; крајносложните ''л'', ''м'', ''н'', ''р'', ''с'' се испуштени.
 
Писмото разликува пет самогласки, ''а'', ''е'', ''и'', ''о'', ''у'', полусамогласките ''w'' (кратко у) и ''ј'', трите звучни букви, ''м'', ''н'', ''р'' и седум затворени букви, ''д'', ''к'', ''п'', ''q'' (ку), ''с'', ''т'', ''з'' (сосе {{IPAМФА|[kʲ]}}, {{IPAМФА|[gʲ]}} и {{IPAМФА|[dʲ]}}, гласови кои подоцна станале грчко [[ζ]]).
 
Така ''*крусос'', „злато“ се пишувало со слоговните знаци 𐀓𐀬𐀰 ''ку-ру-со'', ''*гвоус'', „крава“ со знаците 𐀦𐀄 ''куо-у'' и ''*калкос'' „бронза“ до 𐀏𐀒 ''ка-ко''.