Европска економска заедница: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Дефинирање на Заедничкиот Пазар: Јазична исправка, replaced: екстерни → надворешни
с →‎Значење на пазарот за земјите членки и нивната економија: Јазично подобрување, replaced: ривалст → соперништ
Ред 43:
== Значење на пазарот за земјите членки и нивната економија ==
[[Податотека:Evra.jpg|right|thumb|210px|Евро монети]]
ЕУ претставува е најголема економска заедница во светот со 12,165,150 милиони евра [[Бруто-домашен производ|БДП]] во 2009 година<ref>[http://www.gfmag.com/gdp-data-country-reports/631-the-european-union-gdp-economic-report.html#axzz1OYfz3fCz '''European Union Economic Report''': GDP data and GDP forecasts; economic, financial and trade information; EU and population overview], Global Finance</ref>. Крајната политичка цел на зедничкиот пазар е создавање на нов глобален економски играч покрај Америка, Кина а во последно време повторно и Русија. Во евро-жаргонот, често овие челни компании кои најмногу профитираат од заедничкиот пазар се нарекуваат „европските шампиони“.Од логиката на либерализација во рамките на Унијата може да се извлече реториката која ги велича доблестите на „европските шампиони“—фирми кои оперираат преку европските граници и можат да бидат клучни глобални конкуренти. Според едно размислување во Брисел, таканаречените европски шампиони треба да ја поткрепат амбицијата на ЕУ да стане главен економски играч во светската економија—најважната мисија изнесена во Лисабонската агенда. Веќе неколку децении водечките земји-членки на ЕУ се обидуваа да ја достигнат маестралноста на американските и јапонските фирми, а понатамошниот развој на Унијата требаше да оди во овој правец. Во последнава деценија ова ривалствосоперништво доби дополнителна димензија како резултат на економскиот пораст на Кина, Индија и другите азиски земји.
 
Меѓутоа, неодамнешните настани кои се случија во ЕУ не се вклопуваат во концептуалната рамка опишана погоре; наместо тоа, тие се судираат со логиката на единствен пазар. На пример, највлијателните земји во Унијата користат разни средства за го задржат приматот на домашниот капитал во банкарството, јавните услуги и другите сектори за кои се смета дека имаат нацонална стратешка важност.