Дмитриј Шостакович: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Виолетова ја премести страницата Дмитри Шостакович на Дмитриј Шостакович
Ред 29:
 
=== Прво откажување ===
На 17 јануари 1936 година, [[Јосиф Сталин]] бил во редовна посета на операта за изведба на ново дело „''ТивкиТивкиот тече донот“Дон“'', според романот на [[Михаил Шолохов]], од малку познатиот композитор Иван Џержински, кој бил повикан кај Сталин. На крајот од претставата му рекол дека неговата работа има „значителна идеолошко-политичка вредност“.<ref>{{Наведена книга|title=Fear and the Muse Kept Watch|last=McSmith|first=Andy|page=172}}</ref> На 26 јануари, Сталин ја посетичпосетил повторно операта, придружуван од Вјачеслав Молотов, Андреј Жданов и Анастас Микојан, за да ја слушне ''Лејди Магбет од областа Мтенск''. Тој и неговата придружба заминале без да зборуваат со никого. Еден пријател го предупредил Шостакович дека треба да ја одложи планираната концертна турнеја во [[Архангелск]] за да може да биде присутен на конкретниот настап.<ref>{{Наведени вести|url=https://www.telegraph.co.uk/culture/music/classicalmusic/3613515/When-opera-was-a-matter-of-life-or-death.html|title=When opera was a matter of life or death|last=Classical Music|date=8 March 2004|work=[[The Daily Telegraph]]|access-date=7 November 2011}}</ref> Извештаите на очевидците сведочат дека Шостакович бил „бел како чаршав“ кога отишол да го земе лакот по третиот чин. {{Sfnp|Wilson|2006b}} Во писмата до Солертински, Шостакович раскажува за ужасот со кој гледал како се тресе Сталин секој пат кога месингот и удирањата свират премногу гласно. Подеднакво застрашувачки бил начинот на кој Сталин и неговите придружници се смееле за сцената во која воделе љубов Сергеј и Катерина. Следниот ден, Шостакович заминал за Архангелск и бил таму кога на 28 јануари слушнал дека ''Правда'' објавила тирада насловена „''Метење наместо музика“'', жалејќи се дека операта е „намерно дисонантен, заматен прилив на звуци ... [тоа] газови, чизми, панталони и гасови “ <ref>{{Наведена книга|title=Shostakovich|last=Fay|first=Laurel|pages=84–85}}</ref> Ова било сигнал за кампања на национално ниво, за време на која дури и советските музички критичари кои ја пофалија операта биле принудени да се повлечат од печатење, велејќи дека тие „не успеале да ги откријат недостатоците на ''Лејди Магбет,'' како што истакна ''Правда''“.<ref>Downes, Olin. [https://www.nytimes.com/1936/04/12/archives/changes-in-the-soviet-shostakovich-affair-shows-shift-in-point-of.html "Shostakovich Affair shows shift in point of view in the U.S.S.R."], ''The New York Times''. 12 April 1936. p. X5.</ref> Имало отпор од оние кои му се восхитувале на Шостакович, вклучително и Солертински, кој се појавил на состанокот на композитори во Ленинград повикан да ја осуди операта и наместо тоа ја пофалил. Двајца други говорници го поддржале. Кога Шостакович се вратил во Ленинград, тој имал телефонски повик од командантот на воениот округ Ленинград, кого го прашал маршалот Михаил Тухачевски за да се осигура дека е добро. Кога писателот [[Исак Бабел]] бил уапсен четири години подоцна, тој им рекол на неговите испрашувачи дека „било заедничка основа да го прогласиме за генијалец омаловажениот Шостакович“.<ref>{{Наведена книга|title=Fear and the Muse Kept Watch|last=McSmith|first=Andy|pages=175–176}}</ref>
 
Овој композитор во својата кариера подоцна има компонирано многу значајни дела.