Констанциј II: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎Војни: Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград
с Правописна исправка, replaced: император → цар (4)
Ред 3:
име=Константиј II|
портрет=Bust of Constantius II (Mary Harrsch).jpg|
опис=римски императорцар |
наставка= |
роден-дата=7 август [[317]] година |
Ред 10:
починал-место=[[Киликија]] |
}}
'''Флавиј Јулиј Констанциј''' ([[Латински јазик|лат.]]Flavius Julius Constantius), (7 август [[317]]- 3 ноември [[361]] год.) е [[Византија|византиски]] императорцар, вториот син на [[Константин Велики]] и Фауста. Во [[324]] година е прогласен за [[гај Јулиј Цезар|цезар]]. Во [[337]] година империјата е поделена и тој е прогласен за управник на [[Азија]] и [[Египет]], или истокот на империјата. Пред таа поделба ги убил сите машки наследници од вториот брак на татко му со Теодора, оставајќи ги браќата [[Константин II (владетел)|Константин II]],[[Констанс I]] и братучедите [[Оган|Гал]] и [[Јулијан Отпадник|Јулијан]]. По смртта на неговиот брат [[Констанс I]], [[350]] година, Константиј прогласил Гал за цезар на западот.
 
== Војни ==
На исток започнала тешка борба со персите од [[Сасанидско Царство|Сасанидското Царство]] под водството на [[Шапур II]]. Во тие борби Констанциј не бил доволно енергичен, кои главно биле за месопотамските тврдини. За среќа на римјаните, персите била нападнати од [[хионити]]те. Сите борби завршиле лошо за римјаните, најповеќе таа кај Сингара, каде поради лошата дисциплина на војската испуштиле речиси добиена победа. [[350]] година генералот [[Ветраниј]] се прогласил за императорцар. При средбата на двете војски кај [[Софија|Сердика]], Константиј со силата на своите зборови ја натерал целата војска на противникот да премине на негова страна. Ветраниј бил разрешен, но од почит кон неговата возраст оставен жив.
 
Дури во [[351]] година го победил узурпаторот [[Магнетиј]] во [[Битка кај Мурса|Битката кај Мурса]]. Победен наново во [[353]] година Магнетиј извршил самоубиство, а нешто по тоа Константиј го убил и Гал. На тој начин станал господар на целата Римското Царство. Се јавиле нови проблеми на границата со германските племина и бидејќи зафатен со војната на исток, го прогласил [[Јулијан Отпадник|Јулијан]] за цезар, кој успеал да ги порази напаѓачите. [[358]] година започнала војна со [[сармати]]те. Есента, кога [[Дунав (река)|Дунав]] бил полн, римјаните ја преминале реката и нападнале на противникот. Сарматите биле поразени и побегнале, а по нив биле поразени и [[квади]]те, кои им дошле на помош. Накрај биле растурени и [[лимиганти]]те. Со тоа била заштитена дунавската граница и запрена наездата на барбарски племиња.
 
Во наредната година наново започнала војната со персите и Констанциј се преместил во [[Цариград]], за да биде поблизу до борбите. Во [[360]] година дознал дека германските легиони го прогласиле [[Јулијан Отпадник|Јулијан]] за императорцар. Константиј се нашол во тешка состојба, зашто не можел да го прекине подготвуваниот поход против персите и преку [[Ерменија]] навлегол во [[Месопотамија]]. Римјаните опсадиле [[Безабда]], но никако не успеале да го заземат градот и по неуспехот се повлекле во [[Антиохија]]. Есента на [[361]] година персите се повлекле и Константиј се кренал на војна со [[Јулијан Отпадник|Јулијан]]. Но по патот се разболел и малку пред да умре прогласил [[Јулијан Отпадник|Јулијан]] за негов наследник.
 
== Религија ==