Филипик Вардан: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград (2)
с →‎top: Правописна исправка, replaced: византиски император → византиски цар, Византиски император → Византиски цар, император → цар (2)
Ред 1:
{{Infobox monarch
|name =Филипик
|title =[[Византиски императорцар]]
|image= Solidus-Philippicus-sb1447.3.jpg
|caption =
Ред 22:
{{Дваесетгодишна анархија}}
 
'''Филипик Вардан''' ([[грчки]]: ''Φιλιππικός Βαρδάνης'') бил византиски императорцар кој владеел во периодот од [[711]] до [[713]] година.
 
Филипик бил син на аристократот Никифор, кој бил од ерменско потекло.<ref>{{Наведено списание
Ред 36:
| jstor = 1291127| doi = 10.2307/1291127}}</ref>. Потпирајќи се на поддршката на монотелистката партија, тој покажал претензии кон престолот при избувнувањето на првото големо востание против [[Јустинијан II]]. Тоа довело до негово заточение во [[Кефалонија]] од [[Тибериј III Апсимар]] и потоа до неговото второ заточение, по наредба на [[Јустинијан II]] во [[Херсон]]. Таму Вардан го прифатил името Филипик и успешно ги потикнал жителите на бунт со помош на [[Хазари]]те. Бунтовниците го опсаднале [[Цариград]] и [[Јустинијан II]] побегнал (набргу потоа бил убиен од политички причини, неспособен да собере приврзаници во провинциите). Филипик на тој начин се искачил на престолот.
 
Меѓу првите негови дејствија биле соборувањето на [[Кир Цариградски]] и негова замена со [[Јован VI Цариградски]], член на неговата секта и повикувањето кон ''conciliabulum'' на источните епископи. Филипик ги поништил каноните на [[Шести вселенски собор|Шестиот вселенски собор]] како убеден монотелист. Во одговор на тоа [[Римокатоличка црква|Римската црква]] одбила да го признае новиот императорцар и патријархот.
 
Во меѓувреме, бугарскиот хан [[Тервел]] пристигнал пред [[Цариградски ѕидини|ѕидините на Цариград]] во [[712]] година. Кога Филипик ја префрлил армијата за да го контролира [[Балкан]]от, [[Омејади|Омејадскиот калифат]] на чело со [[Ал-Валид I]] започнал напади против слабата заштита во [[Мала Азија]].
 
На крајот на [[мај]] [[713]] година Опсикијските војници се побуниле во [[Тракија]]. Некои од нивните офицери успеале да влезат во царската палата и да го ослепат Филипик на [[3 јуни]] [[713]] година. Тој бил наследен за кратко од својот главен секретар Артемиј, кој бил прогласен за императорцар под името [[Анастасиј II (владетел)|Анастасиј II]].
 
== Наводи ==