Бенџамин Френклин: Разлика помеѓу преработките

 

Во неговите дела, Френклин покажува дека тој бил свесен за опасностите и нуди алтернативни начини за да покаже дека молњите се електрични, како што е прикажано со користење на електрично тло. Ако Френклин го извршел својот експеримент, тој можно е да не го завршел како што е често опишувано — летајќи летало и чекајќи да го погоди молња — бидејќи било многу опасно.^[48] Наместо тоа, тој користи летало за да собере електричен полнеж од облак од бура, со што се потврдува дека молњата е електрична.[се бара извор] На 19 октомври, во писмо до Англија со насоки за повторување на експериментот, Френклин напишал:

 

Електричните експерименти на Френклин доведоа до неговиот изум на громобран. Тој истакна дека проводници со остар врв отколку со мазен, можат да се испразнат тивко и притоа на поглема далечина. Тој претпоставил дека тоа би можело да помогне да се заштитат објекти од молњи со приложување „исправена прачка од железо, направени остри како игла и позлатени да се спречи [['Рѓосување|'рѓосување]], а од подножјето на тие прачки со жица да се заземји по надворешноста на зградата; ... Најверојатно овие метални прачки ќе го привлечат електричниот оган од облакот пред да удри и со тоа ќе се заштитиме од страшно зло!“. По серија на експерименти врз сопствената куќа на Френклин, громобраните биле поставени на Академијата на Филаделфија (подоцна Универзитотот во Пенсилванија) и од државната куќа на Пенсилванија (подоцна Сала на независноста) во 1752.^[50]