Азотна база: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Правописна исправка, replaced: 'рбе → ’рбе |
с Јазична исправка, replaced: модифициран → изменет (4), Модифициран → Изменет (3) |
||
Ред 16:
Во структурата на нуклеинските киселини, [[фосфат]]ните остатоци последователно ги врзуваат двата [[Пентоза|пентозни]] шеќери на двата соседни нуклеотидни мономери, градејќи така долга полимерна нишка (верига). Наизменично врзаните [[Пентозо-фосфатен пат|фосфати и пентози]] ([[рибоза]] или [[деоксирибоза]]) го градат <nowiki>'’рбетот''</nowiki> на полинуклеотидот. Во двојниот хеликс на ДНК молекулата, двете вериги хемиски се ориентирани во спротивни насоки, што овозможува базно спарување преку обезбедување на комплементарност помеѓу базите и што е од суштинско значење за [[Репликација на ДНК|репликацијата]] и [[Транскрипција (генетика)|транскрипцијата]] на кодираните информации во ДНК.
==
ДНК и РНК, исто така, содржат и други бази освен основните, кои настануваат со хемиска модификација на основните бази по формирањето на веригата на нуклеинската киселина. Во структурата на ДНК најчестата
Хипоксантин и ксантин се две од многуте бази создадени со дејство на мутагени агенси, при што подлегнуваат на [[деаминација]] (замена на амино групата со карбонилна група). Хипоксантин се добива со деаминација на аденин; ксантин се добива со деаминација на гванин;<ref>T Nguyen, D Brunson, C L Crespi, B W Penman, J S Wishnok, and S R Tannenbaum, [http://www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?artid=48797 DNA damage and mutation in human cells exposed to nitric oxide in vitro], Proc Natl Acad Sci U S A. 1992 April 1; 89(7): 3030–3034</ref> а урацил се добива со деаминација на цитозин.
===
Примери за
{| style="margin-left: 1em;" cellspacing="0" cellpadding="2" border="1" align="none"
|'''Азотна база'''<br />
Ред 35:
|}
===
Примери за
{| style="margin-left: 1em;" cellspacing="0" cellpadding="2" border="1" align="none"
|'''Азотна база<br />'''
| |||