Кочија: Разлика помеѓу преработките

Класичната дефиниција за '''кочија''' е возило со [[коњ]]ска влеча за приватни лица со [[полуелиптична амортизација]] (елиптични пружини во 19-тиот век) или кожни ремени за [[амортизација]] кои можат да бидат лесни брзи и практични или пак големи и удобни.

Во [[среден век|средниот век]] сите патници или оделе или јавале, освен старите и немошните. Патот со грубите коли не бил лесен. Затворените кочии почнале да се користат од [[аристократија]]та во 16-тиот век. Во 1601 во [[Англија]] за кратко време дури и постоел закон во кој се забранува мажи да се возат во кочии, бидејќи тоа се сметало за женствено. Возила со подобра амортизација се појавиле во 17-тиот век. Нови, полесни возила со модерен изглед иу засебни називи се впуштиле во меѓусебна конкуренција кон средината на 18-тиот век. Изработувачите на кочии соработувале со резбари и позлатувачи, сликари и лакери како и со глазери и тапацири за изработка на лесни, брзи и удобни возила за забава и покажување.

Кај британските и француските кочии, кочијашот седел на издигнато седиште напред. Во Шпанија пак, кочијашите ги јавале коњите.

Постоеле голем број на видови на кочии. Кон средината на 18-тиот век имало повеќе од 325 вида. Веќе на почетокот на 19-тиот век кочиите се бирале не само по нивните перформанси и пратична употреба, туку и како статусни симболи кои се менуваат со модата. Еве некои видови: