Космичко зрачење: Разлика помеѓу преработките

Флуксот на космички зраци кои навлегуваат во погорната Зњемјина атмосфера е регулиран со два процеси: СоларниотСончевиот ветер и Земјиното магнетно поле. СоларниотСончевиот ветер шири намагнетизирана плазма создадена од Сонцето, која ги успорува честичките кои надоаѓаат, како што и ги исфрла честичките со енергии помали од 1 GeV.Количината на Соларен верер не е константна, поради промените во Соларната активност за време на неговиот 11 годишен циклус(целиот магнетен циклус на Сонцето трае 22 години). Исто така и Земјиното магнетно поле одбива дел од космичките зраци, така што нивното набљудување зависи од географската должина и ширина како и од азимуталниот агол. Космичкиот фликс варира од исток на запад поради поларитетот на Земјиното геомагнетно поле и доминантноста на позитивниот полнеж кај примарните космички зраци.

Оваа модулација која ја опишува промената во меѓуѕвездениот интензитет на космичките зраци кои како што се рашируваат во хелиосферата им се менува интензитетот кој најмногу зависи од просторот. Ова е најдобро опишано во Паркеровата транспортна еквиваленција за хелиосферата. На големи радијални растојанија, далеку од Сонцето (~94 AU), постои област каде соларниотсончевиот ветер преминува од област каде се шири со [[хиперзвучна брзина]] во област каде се движи со подзвучна брзина. Оваа област е наречена „завршен шок на соларниотсончевиот ветер“. Областа помеѓу завршниот шок и хелиопаузата е наречена хелиоштит. Оваа област служи како бариера за космичките зраци, намалувајќи ја нивната енергија за околу 90%, значи не е само Земјиното магнетно поле што не штити од бомбардирање на космички зраци.

Од научна гледна точка, постои предизвик за одредување на спектарот на локалната меѓуѕвездена материја, поради големите адијабатски промени на енергијата на овие честички кои се должат на соларниор верер во хелиосферата. Како и да е, направен е значаен напредок во полето на космичките зраци со развојот на подробрен 2Д бројчен метод кој вклучува симулација на сончевиот ветер. Постојат предизвици поради структурата на соларниотсончевиот ветер и турбулентното магнетно поле во хелиоштитот кое не е добро проучено и разбрано, а исто така и самиот хелиоштит е поле кое не е доволно проучено.