Хуни: Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с Отповикани уредувањата на 92.53.33.98 (разговор), враќајќи на последната преработка на Sashko1999 Ознака: Отповикување |
с Јазична исправка, replaced: Константинопол → Цариград (2) |
||
Ред 10:
== Хунскиот племенски сојуз во Панонија ==
Покорувајќи ги Остроготите Хуните го продолжиле своето освојувачко движење кон запад. Во исто време тие превземале и напади кон југ, во Азија, на Кавказ, а продреле дури до Сирија, на Балканскиот Полуостров (во Тракија) и стигнувајќи дури до
== Атила и хунските пустошења по Балканот ==
По смртта на Руа, на чело на власта во Хунскиот племенски сојуз дошле [[Атила]] и Блида, синовите на Мундиох. Во тие тешки времиња со [[Византија]] сè уште владеел царот [[Теодосиј II]], кој војувал на две страни: на запад со Вандалите во [[Африка]] и на исток со Сасанидите кои ја нападнале [[Ерменија]] во 441 година. Оваа зафатеност на византискиот крал им овозможила на Атила и Блида во 441 година да навлезат во Илирик и централните делови на Балканскиот Полуостров. Хунската војска ги опустошила Маргус и Виминацијум, а ги завзела и Сингидунум и Сирмиум пред да го стопираат продорот. Настапило затишје во 442 година, решавајќи да го искористи тоа Теодосиј II ја отповикал својата војска назад од боиштето во Северна Африка и наредил ковање на голем број монети за да можел да ја финансира војната со Хуните. Откако се подготвил, Царот решил повеќе да не преговара со Атила и да ги прекине сите постоечки договори. Атила на тоа одговорил со обнувување на походот во 443 година. Хуните го опседнале Наисус, а потоа продолжиле долж реката Нишава и ги завземале Сердика, Филипол и Аркадиопол. Византиските војски биле победени пред Костантинопол, но поради недостаток на опсадна опрема не успеал да го заземе градот. Теодосиј II го признал поразот и го испратил својот дворски пратеник Анатолиј да преговара за условите за мир, кои биле пооштри од претходните: царот се сложил да плати 6000 фунти злато поради непочитување на договорот и секоја година да дава данок во изност од 2100 фунти злато. Во 445 година Атила го ликвидирал својот брат Блида и продолжил да владее самостојно.
Во 447 година Атила повторно тргнал на југ преку [[Мезија|Мизија]]. Римската војска предводена од Арнегисклус се сретнала со Хуните кај реката Вид и била поразена, но им нанесла тешки загуби на Хуните. Немајќи војска пред себе, Хуните успеале да се пробијат до Термопилите. Самиот
[[Балкански Полуостров|Балканскиот Полуостров]] бил сосема уништен, а финансиската моќ на [[Византија]] исцрпена кога Атила најпосле тргнал на запад. При навлегувањето во [[Галија]], меѓутоа тој бил поразен од страна на западно римскиот војсководец [[Аециј]] во Битката кај [[Каталунските полиња]] (451). Идната година Хуните страотно ја ограбиле [[Италија]], но веќе во 453 година Атила ненадејно умрел, па неговото огромно царство се распаднало.
|