Ставрикиј: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с →‎top: Правописна исправка, replaced: битката кај → Битката кај
с →‎Живот: Правописна исправка, replaced: Константинопол → Цариград (3)
Ред 21:
Синот на царот [[Никифор I]], Ставрикиј бил крунисан како негов помошник во декември 803 година.<ref name="Kazhdan, pg. 1945">Kazhdan, pg. 1945</ref> Хроничарот [[Теофан Исповедник]]от изјавил дека тој бил целосно неспремен да стане негов помошник<ref>''Chronographia'', 480:14-15</ref> и тврдел дека Ставрикиј бил виновен за силување,<ref name="Kazhdan, pg. 1945">Kazhdan, pg. 1945</ref> тврдење можеби под влијание на неговата омраза кон Никифор I.<ref>Whittow, pg. 12</ref> На 20 декември 807 година, Атињанката Теофано, роднина на симнатата царица [[Ирена I Атињанка|Ирена]],<ref>Kazhdan, pg. 1946</ref> била избрана од Никифор за жена на Ставрикиј од друштво на млади девојки, собрани од целото Царство. Двајцата се венчале истиот ден.<ref>Bury, pg. 15</ref> Во текот на владеењето на татко му имал команда со елитната единица Хиканатои.<ref>Whittow, pg. 169</ref>
 
Ставрикиј учествувал во експедицијата на татко му против Крум од Бугарија во 811 година<ref>Norwich, pg. 8</ref> и одвај се спасил од ужасната [[Битка кај Плиска]], каде неговиот татко бил убиен.<ref>Treadgold, pg. 428-9; Vasiliev, pg. 271</ref> Меѓутоа, Ставрикиј бил парализиран од повредата со меч близу неговиот врат,<ref>Treadgold, pg. 429</ref> и бил спасен од царски стражар кој го спасил од битката и го донел во [[Едрене|Адријанопол]].<ref>Kazhdan, pg. 1946; Finlay, pg. 127</ref> Бегајќи со него бил и неговиот шура, [[Михаил I Рангабе|Михаил Рангабе]], командантот Стефан и магистрантот Теоктистос.<ref name="Bury, pg. 16">Bury, pg. 16</ref> Собрани околу кревето на Ставрикиј, тие расправале за наследството. Поради непознатата состојба, бил забрзано прогласен за цар од Стефан, кој ја имал поддршката на војската.<ref>Kazhdan, pg. 1946; Treadgold, pg. 429; Finlay, pg. 127</ref> Ова било првпат цар на Источното Царство да биде крунисан надвор од [[КонстантинополЦариград]].
 
Меѓутоа во исто време, Теоктистос го притискал Михаил Рангабе да го преземе царскиот престол за себе — поради повредите на Ставрикиј и поради тоа што бил зет на Никифор, Теоктистос верувал дека тој бил најдобар избор за справување со бугарската закана. Меѓутоа, Михаил продолжил да го поддржува неговиот шура.<ref name="Bury, pg. 17">Bury, pg. 17</ref> Во меѓувреме, за да го обезбеди своето продолжение на престолот, Ставрикиј се појавил пред остатокот на царската војска во Адријанопол и имал некои критики кон сега починатиот негов татко, што наишло на нивна поддршка.<ref name="Bury, pg. 16">Bury, pg. 16</ref> Ставрикиј бил набрзо пренесен со носилка од Адријанопол во КонстантинополЦариград.
 
Поради раната, парализата на нозете и постојаната болка, набрзо се увидело дека Ставрикиј нема да може да ја извршува власта.<ref>Treadgold, pg. 429; Norwich, pg. 9</ref> Како што се влошувала неговата состојба, дворот бил поделен помеѓу фракциите на неговата жена Теофано и неговата сестра [[Прокопија]], која се надевала дека нејзиниот маж, Михаил Рангабе, ќе биде избран како наследник на царот.<ref>Treadgold, pg. 429; Bury, pg. 17</ref> Бидејќи немал негови деца за да го наследат, набрзо станало познато дека Ставрикиј сака да ја назначи Теофано како негов наследник.<ref>Kazhdan, pg. 1946; Norwich, pg. 9</ref> Под влијание на жена му, започнал да ги запира командантот Стефан и магистрантот Теоктистос<ref name="Bury, pg. 17">Bury, pg. 17</ref> и да ја префрли моќта, се обидел да го ослепи Михаил на 1 октомври 811 година. Ова дело било поттикнато од дејствата на Стефан.<ref>Treadgold, pg. 429; Kazhdan, pg. 1946; Bury, pg. 19</ref> Имало и популарно озборување дека Ставрикиј планирал да го укина Царството и да ја основа како република.<ref>Bury, pg. 18</ref> Поддржувачите на Михаил, кои сега ги вклучувале Стефан и Теоктистос, како и [[Патријарх на КонстантинополЦариград|патријархот]] [[Никифор I Цариградски|Никифор I]], кој бил запознаен со плановите на Ставрикиј да го предаде престолот на Теофано,<ref>Bury, pg. 19</ref> го приморале царот да абдицира на 2 октомври.<ref>Norwich, pg. 10</ref> Пред да биде испратен од дворецот бил посетен од неговата сестра Прокопија, шурата Михаил и патријархот, сите ги оправдувале неговите дејства со фактот за тешките повреди, додека Ставрикиј ги прекорил сите, особено патријархот.<ref>Bury, pg. 20</ref>
 
Ставрикиј се повлекол во манастир<ref>Treadgold, pg. 429; Finlay, pg. 128</ref> каде починал од раните на 11 јануари 812 година.<ref>Dumbarton Oaks, ''Catalogue of the Byzantine Coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection: Leo III to Nicephorus III, 717-1081'' (1973), pg. 362</ref> Михаил Рангабе станал цар како [[Михаил I Рангабе|Михаил I]].<ref>Kazhdan, pg. 1362; Whittow, pg. 150</ref>